Norc siñesta lezaque

(XVII)

                                        J.M. Ansa

                Norc siñesta lezaque

                Ezpaliz fedea

                Gaurco misterio

                Maravilles betea;

                Jaune Zu izanic

                Guzion Javia

                Zaude orrela vmillaturic.

                Ceru andietan

                Cabitu eziñic

                Ostie batean

                Zaude gaur jarriric,

                Acidenten azpien

                Ongui estaliric

                Aldare sanduorretan.

                Marabille ortara

                Zerc ecarri zaitu?

                Zerc Jaune ortara

                Obligatu zaitu?

                Ay nere semea,

                Esaten didazu

                Dizuden Amorioa.

                Jaquiñiquen laster

                Ilbear nuela

                Ta zuen ertetic

                Juan biar nuela

                Asmatu yzen nuen

                Jarzea onela

                Zuequin beti egotera.

                O cer cuidadoa

                Baine aiñ andie

                O! amorioa

                Abrasagarrie,

                Bioceco suen

                Aaiñ erraz jequie

                Jesus choil maitagarrie.

                Ogueyte amiru urte

                Munduen pasaturic

                Asco pena tristes

                Izardis beteric,

                Ainbeste azote

                Aranzas josiric,

                Juruzean ilzen gure gatic.

                Bada orrengatic

                Ala nai izandu

                Zure onagatic

                Obrabat eguin du;

                Jaquinsu izanic

                Verac pensatudu

                Gurequin nola gelditu.

                Au bai pasioa

                Dolores vetea

                Baiñe cariñoa

                Gañiquen gauia;

                Zure oficioa

                Da ongui eguitia

                Jesus gure amantia.

                Iru personata

                Jangoico bacarbat

                Juc Jaune Verorri

                Escacendiogu

                Bsite gaicela

                Guc amatu nola

                Erredentore gurea.

                Eta guie gacela

                Dagon lecure

                Bere bide zucen

                Argui arretatic

                Eternidadean

                Gozatu dezagun

                (Gloria eta ceru eternoan).

                Juan Martin de Ansa

Bertsio honen iturria: J.M. Satrustegi, Euskal testu zaharrak, I, Iruñea, 1987, 50-52 or