Xalbador zenari
Arrossagaray, J.C.
1
Euskal-herritik ukan kaseta Paris aldean leitzean
Lur-ikararen paŕeko zerbait iragan zait bihotzean
Berri trixtea hedatu baits izkiriozko botzean
Nola Xalbador itzali zaikun betikotz heriotzean.
2
Ezin sinetsiz nindagolarik etortzen zaitan burura
Nola pertsutan biltzen gintuen maixu harek ingurura
Zonbat esukaldun ez du ezarri bere denboran gostura
Ez da dudarik gure Jainkoak hartu duela zerura.
3
Omenaldiko egun ederraz baliatu da Jainkoa.
Zeren endue fine baitzen zu here ganat hartzekoa.
Doi bat denbora utziz bizirik guk zorren ordaintzekoa
Eskaini dautzu nausiak hortaz ainitzez goragokoa.
5
Denbora gutiz gure artean ibili den artizarra
Toki ilunen argitzailea hori izan da bakarra
Euskalzale bat nehor bazagon argia eta suharra
Goizegi joan zaikun laguna, ginuelarik beharra.
6
Euskal mintzairan nehor ate da Xalbador zen bezain trebe
Zakien dens erakusteko nehoiz ez baitzen herabe
Errient onak kitatu gaitu eskolako haurren pare
Oso gogoan zituen gauzak guri erakutsi gabe.
7
Dohain handiez beteak zauzkan arima eta gorputza
Talendu gaitza ta beti presta nota den ur onen surtsa
Haren pareko uzta ederrak berriz nunbait beza pusa
Zerbait gisetaz estal dadien Xalbadorrek egin hutsa.
8
Odolaren mintzoa utzia dauku orroitzapenetan
Hori dutenek beti Xalbador dabilate eskuetan
Haren dohainak kotsa balitza leitzen duten bakarretan
Atseginetan maitekorrena laike gure bihotzetan.
9
Xalbador, gure adixkidea zaude zerutik begira
Artetan igor aguzu zure iguzkiaren dirdira
Gure pertsutan noiz edo behin berdin tronpatzen bagira
Lagun gaitzazu beti jalitzen zuzena dagon tokira.
10
Gogoan dutan pens bakarra zure azken egunetan
Ez bainintzan hor omenaldian eta zure ehortzetan
Euskal herritik urrun nindagon leku galdu batzuetan
Bainan halare ezin ahantzi zaitut ene otoitzetan.
11
Laster pasako baitzaiku guri ere munduko denbora
Sendimenduzko kartsutasunak etortzen zaizkit gogora
Zeruko Jaunak eman bazaitu bere alde hortan gora
Azken hatsean tira gaitzazu, Xalbador, gure ondora.