Kantu-talde bat bialtzian Angel illobari
Arrossagaray, J.C.
1
Agur hat Angel zuri eman nahia niz
errexago litaike hurbilago hanintz;
kantu hauk bialtzian zutaz orroitzen niz,
kantu amodioa dutzula fida niz
altxaturen ditzula, ustez segur bainiz.
2
Kantuen altxatzeko norbeit dadin izan
hortarako karra nik ukan dut bizitzan;
Euskal-herritik urrun, nola bizi nizan,
nor naizen agertzeko, herabe ez-nintzan
arbaso'er zor dugun chore eskaintzan.
3
Kantu aunitz hedatu ditut bazterretan
Euskal-herrian eta, bi Ameriketan;
jendaki adiskide, Euskaldun umetan
heiek zabal ditzaten ber gisan bertzetan,
aspaldian zintzo naiz ni Ian horietan.
4
Sortzez izana dugun arbason mintzaira
haurreko amodioz sartu bihotzera;
hargatik ez diteke ni ganik atera
adin huntan uzteko, maite dut sobera,
nerekin eramanen dut bertze mundura.
5
Arbaso'en mintzaira'dezagun altxatu
ustez [an nekosa den, ez gaiten lotsatu;
orroitu nork gaituen mundurat moldatu
heiek ez izanez gu, ez gintezken sortu,
odolaren arraza dezagun artatu.
6
Horgatik galdatzen dut Euskaldun zintzoer
gure mintzaira ose maitatzen dutener;
sostenga dezatela zuzen eta eder,
ber denboran erakuts gure ondokoer
merexi duen gisan, Jainkoari esker.
7
Gogota egiteko jin zeraut denbora
ez naizela luzako etorri mundura;
nere aldi egin dut penatuz ardura,
nahiz beti atxiki bizirik Euskara,
kar bera eman nahi, dut ondokotara.
8
Ez dut nahi bertzerik bidetik makurtu
bakarrik dugun zorra guzier aitortu;
Euskaldun sortu gire, ez dezan ukatu,
gure buraso onak gora ohoratu
guretzat egin obrez oral ordainkatu.
9
Jaunak dauzkela heiek zeruko gainean
aspaldi asmatu dut nere pentsatzean;
ezagutuak daizke hango aldarean,
otoitz bezate Jauna nere izenean
laster han altxa nezan, here babesean.