Adiskide baten oroitza

Otaegui, Claudio

 Dena beltz ikusten det

 Begien aurrean:

 Ez det arkitzen pozik

 Nere barrenean;

 Triste daukat biotza,

 Onik ez echean;

 Indarrak ere naute

 Uzten azkenean!

 Otzikara gisa zait

 Gorputza mugitzen!

 Bakarrik eziñ egon,

 Zer naik izututzen;

 Gau ta egun nago ¡ni!

 Negarrez urtutzen!

 ¿Zer zaidala dezute

 Uste gertatutzen?

 Adiskide bat ill zait!

 ¡Zer adiskidea!

 Ezpaitu iñork gaur, ez,

 Arkituko obea!...

 ¿Zergatik juan zatzazkit

 ¡O lagun maitea!

 Utzirik pena eta

 Naigabez betea?

 ¿Zer da nitaz izango

 Zu gabe munduan,

 Itzal uts bat ezpada

 Baso eremuan?

 Ona izan ziñan ta,

 Justoen lekuan

 Atseden zazu lasai;

 ¡Atseden, Zeruan!