Azeriaren gogoetak
Embetia, Valentin
Neure bizitza zelangoa dan
Gura neuke nik azaldu
Naiz ta gizonak egin ez arren
Nire esanak siņistu
Mendietako aitz zuloetan
Artzen dot neure ostatu
An egiten dot esamiņia
Gilborra zelan asetu.
Ardi ta bildots bardin arkume
Ollo ollanda ollarrak
Orrexek dira nire gogoko
Janari gozo bakarrak
Eskuratzeko egiten dodaz
Buru austiak gogorrak
Neure atzian dabizelako
Gizonak eta txakurrak.
Odol zalia deitzen deutsie
Gizon orrek azeriai
Eurak aiztoa gogotsu sartu
Bildots eta egaztiai
Jataldi eta banket ederrak
Egin astegun eta jai
Txarto egiņen errua gero
Azeriari emon nai.
Gizonak nai dau bere eskuti
Gauzak erabilitia
Bere gilborra asetu eta
Azerientzat gosia
Orrez gaiņera oindiņo geiao
Neure bizia kentzia
Kostako jako nai dauen legez
Ni tranpan arrapetia.
Ardi ta bildots ta egaztiak
Baldin badodaz garbitzen
Gizonak askoz geiago dituz
Neurriz kanpora ondatzen
Alan da bere euren burua
Santutzat dabe agertzen
Guriak egin dau lege obarik
Munduan ezpada sortzen.
