Irun'i, maitasun oparoz
Basarri
Bidasoa'ren zaintzalle gisan
ernai ta zoli zaudena,
Gipuzkoa'ren ate nagusi
muga leku nabarmena.
Txapela kenduz, ainbat alditan,
agurtu izan detena,
Zerbait ba-dezu zure baitan zuk
beste erriak ez dutena.
San Marcial'ko gallur polita
begi guzien pozgarri,
Ederra zer dan jakin nai dunak
iyo bear luke sarri.
Garai batean agertu bazan
odolezko ibai gorri,
Zeruak musu eman diola
esan liteke gaiņ orri.
Irundar emakumea berriz
bai egitazko krabeliņ,
Zure zelai ta mendien arauz
Jainkoak polita egin.
Milla aldetara begiratuta
zoramen guziak berdiņ,
Beiņ ondo ezagutzen zaitunak
ortikan eziņ aldegiņ.
Etxeko balitz beziņ gozoro
artutzen dute arrotza,
Lur eder ortan karidadeak
eztu oso neurri motza.
Duten guzitik eskeņitzeko
ez dira izaten lotsa,
Mundua beziņ zabala baita
Irundarraren biotza.
