Eskariya
Echegaray, K.
Choriyak, beren kabi
maitea lagarik,
Badaude beti penaz,
Naigabez beterik,
Tristuraren tristuraz
Oso mututurik,
¿Nola biziko naiz ni
Sort-erritik joanik,
Ainbeste maite dedan
Lurretik aldenik,
Izarraitz-ko tontorrak
Eziñ ikusirik,
Nola diran agertzen
Loitsu ta lerdenik,
Eguzkiyaren argiz
Oso dizdizturik;
Edo laño tartean
Burua jasorik,
Diruditela koroi
Churiz ingurarik?...
¿Nola, nola biziko
Naiz emendik joanik,
Urola-ren murmurrak
Entzun gabetanik;
Bere leyar-uretan
Begira gaberik,
Bazter ederrak nola
Dauden antzezturik?...
¿Nola, nola biziko
Naiz urrun emendik,
Aditzen ez dedala
Euskara maiterik,
Aitorren izkuntzaren
Itz gozarotsurik?...
¿Egongo naiz beñere
Miñik gabetanik?
¿Iñoiz sentituko det,
Biyotzean, pozik?...
¡Ez! ¡ez! beti biziko
Naiz minduraturik,
Zergatik erbestean
Ez dagon pozkairik...
.....................
Orregatik, bildurrez,
Ikaraz beterik,
Joan bear ote dedan
Emendik pentsarik,
Esaten dizut, Jauna
Biyotz-biyotzetik:
«Eraman ez nazazu
Nere Euskal-erritik.
|