Etorkiaz eta egiaz erranezina den...

Luisa Villalta

 Etorkiaz eta egiaz erranezina den

 izenaren lelo taigabea bezala,

 bere handitasun bakartitik ixiltasunak

 zilegitzen dituen hari goxoak gara.

 Bizitza urt dakion zerbait ekai ustelen

 zizare sohakoak dira koroak

 ibai baten antzera, bai, baina beti

 harengan eroriak eta itzultzear.

 Zure oihuak ausentzian itotzen diren

 itzalak ixiltasunaren distirak dira,

 ikus ez daitekenean, ez da ezer entzuten.

 Ahotsak gara, izen guziak ixurtzen diren

 ibaian galtzen den istante berean

 kantatzen dugun mila ahots desberdin.

 (Musica reservadatik)

 Nihaurk libreki asmatu destinuaz

 beste gorputzik ez daukat,

 sortu nauen izatearen soseguaz

 beste arimarik ez daukat.

 Fortunada, ondarrean, bizi osoan

 destinurik gabeko ixtoriaren itxuratzea.

 (Musica reservadatik)

 Izan soilik izan, hutsaren

 sakona mugatzen duen izate

 sinple eta infinitoa.

 Infinitoari foltsoa hartzen dion

 ixiltasunarekin biltzen den

 ixilean bizitza soilik nabaritu.