Hiria II
Berta Piņan
Orain, egun haietarik, bi urte iragan direlarik
imaginatzen dut bakarrik zoazela eta gaua dela,
neguaren karrika ilunean krisketaz hertsi gaua,
eta axolagabe kurutzatzen duzun arpegiaren
segurtantza zehatza daukat, arratsaldearen memoria
isladatuz eta badakit durduzatzen zarela,
ez dakizula hiri bitxi honetan ibiltzen
eta ez dituzula aurkitzen gero goxoago baten deia
dakarten baratzeak eta abots hurbilak galtzen zarela
eta berriz izenak oroitzapenekoekin nahasten dituzula,
gerla pelikulazahar batetan
bere etxea
-orain bentzutua eta ehortzia-
bilatzen duenaren gisa.
