Hordago
Itxaro Borda
Hor dago bertan gizonen mina
erraten duen egia,
gaubeltz ainarak odoleztatzen
diren gisan alegia
ogiburuak mozten dituen
igitai haren begia!
Agur lagunak, agur, adio,
errez duzu ixiltzea,
zutik dabiltzan haren artean
belauniko ixiltzea
eta finean bide bakarren
itzal freskoan hiltzea...
Nora eraman nauzu ametsa,
amets argi ta ausarta?
Joker ahul bat geldituko zait
eskuan hutsaren kanta:
erre ditudan sinesmen orok
egin bezate zaparta!
Kanta zazue, gazte zarete,
Ni zaharregia naiz,
denborak duen indar itsuak
gaindituko nauke araiz
aho hetsien kurai gorderi
pentsatzen dut horrela maiz...
Gazteok kanta zazue alai
zuen bizitza segurra,
kanta zazue egia denaz
arbola eta egurra
ahanzmenaren basamortuan
zuritzen dela hezurra.
Banoa, joan mainkuka,triste,
ez naiz ni mundu berria.
Alta aintzina doalakoan
maite dudan aberria
beti segitu nahiko nuke
altzairuz sortu herria...