[Bertso batzuk]

Otaño, P.M.

 Ameriketatik etorri, eta, bere etxeko atia joaz, osaba Jose Bernardori abotik-abora botia, oroiturik nola berak illoba aruntz joaterakoan esan ziyon kantuz:

 "Oraiñdikan an dago, jayo ziñan oya..."

 -Osaba baldiñ ez badaduka

 eiteko aundiyen bat or

 gizon bat dago bedorren galdez,

 ate ondoraño betor:

 bedorrek ondo dakiyena da

 agintzen dana dala zor;

 bera jayo zan oyaren billa

 illoba orantxen dator.

 Goye aipatzen dan osabarekiko partietan, abotik abora botatako bat, aditzalliak ikasiya:

 -Agur nere osaba ta parientiak

 ariyo adiskide ta lagun maitiak

 pena ematen dit zabek utzita joatiak;

 berriz etortzen banaiz ez itxi atiak.

 Abotik abora, leku ta aldi banatuetan botatako batzuek, aditzalliak ikasiyak.

 Trekurenian

 Fermiñak ura bota dit deskuidatu-ta

 eta utzi nau indar geyenak gendu-ta;

 bañan nik esperantza ez daukat galdu-ta

 oztu dubenak aisa berotuko du-ta.

 Miserikordiko Maisuari

 Amerikara nua nere borondatez

 aspertu naizelako emen suertez;

 onetara ezkero juan biar dot naitez

 emen gelditzeirenak ondo bizi bitez.

 Treku-enian

 Iñulabarrerako asten gera iñoiz

 esanaz etzera joan biar degula goiz

 bañan eziñ giyatu gerade arrazoiz

 muaduko algera...; bañan ez dakit noiz.