Joxe Olaizola ill da...
Olea, I.
-1-
Berri trixte bat zabaldua da;
ill da Joxe Olaizola!
esan liteke Euskalerria
lutoz jantzia dagola.
Joan da gure urretxindorra,
utzi du ariñ kaiola,
atsedenezko askatasuna
Jaunak eman dezaiola.
-2-
Egun auetan zure omenez
«Agur Jaunak» aditzian,
alako poz bat nabaitutzen det
Joxe, nere biotzian;
zeruan ere abestuko da
ori, nere iritzian,
euskaldunen bat zure ondora
irixten dan bakoitzian.
-3-
Pitxi polit bat galdu degu ta
emen gaude danok kezkan,
ezpaitakigu orrelakorik
lur onek besterik daukan.
Bere abestiz gure biotzak
pozez laztandurik zeuzkan,
amets gozotan lilluraturik
nola «Aurtxoa seaskan».
-4-
Zure animak astindua du
katiatzen zuan larra,
eta batean ezagutu du
aingeruen irriparra.
Baiña guretzat or utzi dezu
zure doñu zerutarra,
sekula ez da gau biurtuko
ez, zure «Illunabarra».
-5-
Egunak dira «Urte-leloak»
entzuten egon nintzala,
esango nuke animarentzat
baretasun bera dala.
Musikan zure aunditasuna
an bai nabarmentzen zala,
eziñ ukatu, Euskalerria,
gogoz maite zenduala.
-6-
Ez dakit ziñan bertsolaria,
edo ziñan olerkari,
nik ezin bada neurriak artu
zure lan ugariari;
bizitz guzia pasa zenduan
biotz xamurrez kantari,
ziñan guzia eskeiñi nairik
Euskalerri kuttunari.
-7-
Zerat aundirik gabe egiñak
orra makiñatxobat lan,
Euskalerriak igerri dio
zure musikari zer dan.
Gutxi dakit da, gauz aundirikan
nik ezin dezaket esan.
bakar bakarrik, ao zabalik
nola entzun izan dedan.
-8-
Noizean beinka sortu oi dira
zu beziñ gizon jatorrak,
apaltasunez aberastuak,
langille mardul, bizkorrak.
Zu gabe utzi bagaitu ere
alabear derriorrak,
beti-betiko emen ditugu
zure doñu illezkorrak.
-9-
Euskalerria utzi bearra
iritxi zitzaizunean,
zure anima aske, egaran,
or goira eldu zanean;
besterik gabe zeruan sartu
ote ziñan zuzenean?
Ala, parean jiratxoren bat
eman da ondorenean?
-10-
Dudarik gabe, zure lan ori
eskertuko du geruak,
ainbat goxatu du gure lur au
zure maitasun beruak.
Ni ziur nago beste lagun bat,
badutela aingeruek,
baiña izar bat gutxiago du
Euskalerriko zeruak.
