Enarak
Jauregi, K.
Egan dijoaz txio ta txio
enarak mendi-aldera,
ekaitz-aurretik etorri oi-dan
odei beltzaren antzera.
Baserri kaxkar ta uri aberats
gaņetik igaro dira
ta erri guziak arriturikan
txori beltz aiei begira.
¨Noruntz dijoaz? ¨Zergatik ain goiz
iges-dagite gaxoak
beren maitasun-kabitan otzez
dar-dar utzita umetxoak?
¨Nork uxa ditu gure aurtxoen
pozgarri ziran txoriak?
¨Ez al-zituan, ba, uxatzen beti
gugandik negu gorriak?
Agur, ba, txori ego beltz, agur
gure ametsen irudi.
Ai! gaurko zuen txio samiņak
biotz-negarra dirudi...
Baņa aiek beti txio ta txio
laixterka egan aurrera,
Jerusalen'go alboan dagon
menditxo baten gaņera.
Baņa ¨zer da gaur mendi-gain ortan?
¨Zer dira irrintzi ta ojuok?.
¨Gorroto-itxaso nastuaren ots
t'ekaitzan txistu t'orruok...?
Gorrotoa bai mendi osoan
su-garretan gorrotoa...
Ta mendi-goian gurutz batean
zintzilik beren jainkoa...!
Ara enarak txio ta txio...
Orra etorri mendira...
Gurutz-albora txio ta txio
Jaunagana eldu dira...
Eriotz beltza zearka egan
gurutzen-gaņean ernai,
Jaunarengana etorritzeko
Jaunaren baimenaren zai...
Jaunak deadar aundi bat dagi
ta makurtu du burua...
Deadar dagi lurrak ta lotsez
itzali da euzki-sua.
Ixil-ixilik menditik-bera
enarak egan dijoaz
arantza bana daramatela
bakoitzak bere mokoaz...
Ixil-ixilik Gurutz-albotik
datoz Gogo maitaleak...
Jaunai kenduta, zenbat arantza
dakarzkiten ai! gordeak...!
Nork euki leizken bere egoak!
Nork izan-beren biotza,
beren eztiaz eztitutzeko
jaunan naigabe mingotza...!
