hainbeste bider ohostu diot elurrari bere arima

arima beltza izterreko haragitan irristaka

lurreko hilen panpina bezain bakarra

ezin dezaket eska errukirik

ezin dezaioket erran koadrikuloei

hezetasun gordinetik

gaua gainean emanen dutela

luzaroan

lanbroak argia irenstean

euri tanta amestu dut

jendearen begietan azken sorginen gogna

                           airearen klaustroetan erratua

airearen klaustroetan erratua gorrotoa

hostorik hosto izkutuka

elurraren agonia xortaz xorta

burmuineko leizezulo herdoildura

urarekin galtzeraino estalia

mara mara beltz kaleak

xuri xuri lokamutsa

© Jose Luis Otamendi