kable okerren leuntasuna

iragana berpiztea

odol adulteratua xurgatzea

egunkarien irudiak uxatu beharra

trema zaharren fereka lagunen musu bortxatua

egunsentia zulatzea da

hildo honek ordekara narama hark zugana eta ohi den bezala euriak busti nau

ene zainen biguntasunaren aurrean

astroen begirada leloa zure konformitate mutua otoitz galduak astintzen ditut eta airea orbelekin dantzan arrainak uretan kresala nirekin ororen lekuko neure ikusle bakar

© Jose Luis Otamendi