O! Miren

hire bularren

gailurreko

dorrearen ezkilen

lapikotako

esne ehosia

arratasalde aspergarritako

kafesne hotzetan nahasturik

zurrupatu eta koskatu nuenean

eta beren gozotasun atsedenemaileak

nire eskubi masaileko

granotxo harrotuak

losindu zituenean,

O Miren!

o, ene maitea!

o, ene laztana!

                                         Ez ninan deus sentitu...

© Alex Azkue