ezinaren aurrean jarri nintzen ezer aurreratzeko asmorik gabe.
paper zuria zuri zegoen nire ezinaz eta luma hozten mahai gainean zetzan.
jarlekuan eserita mahaiaren aurrean
nora begira
begiak beti joaten bait zaizkigu
norabait nahiz zarritan gure
horizontea handiegia izan gauza
orotaz ohartzeko
bistaz ikusi behar dela eta sarri
gehienetan ez dakigula ikusten
ohartzea ez zaizu hain gaitza
eginen
begiak urrutiegi uzten nien bistaz
joaten eta ezer ez nuen garbitzen
hain zen hainbeste ikusgai begien
zabalerarako ze nolatan
berezi nezakeen ez nuen jakiten
inoiz
betiko gauzetan erortzen nintzen
eta beti bezala gauzek hartzen
ninduten nik uste baino lehenago.
zazpigarren aldiz hastean ohartu nintzen zazpi hasiera ez direla hainbeste hasiera mila aldiz ere has naitekeela eta inoiz bukatzen ez den lanean hasi. idazkeraren bukaera lumaz gehiago idazten ez dudanean bukatzen baita zorionez.
© J.I. Garmendia