V.i
Bi arlote sartzen dira, aitzurra eta pala eskuetan.
LEHEN ARLOTEA
Kristau-modura lurperatu behar al da honako hau,
nahita bilatu baitu bere salbazioa?
BIGARREN ARLOTEA
Baietz, bada; egik, egik azkar hobia. Jurezak, aztertu,
eta kristau-lurra erabaki dik.
LEHEN ARLOTEA
Nola liteke, ez bazen ito bere buruaren defentsan?
BIGARREN ARLOTEA
Hori duk, bada, erabakia.
LEHEN ARLOTEA
Se offendendo izan behar dik, ezin duk besterik izan.
Izan ere, honatx gakoa: ohartuki itotzen banaiz,
horrek egintza bat argudiatzen dik;
eta egintza batek hiru adar ditik;
hau da: egitea, gauzatzea eta burutzea. Argu,
ohartuki ito zian bere burua.
BIGARREN ARLOTEA
Bai, baina, entzuidak, ehorzle jaun-maisu.
LEHEN ARLOTEA
Barkatuidak. Hemen duk ura: konforme.
Hemen gizona: konforme.
Gizonak ur honetara joan eta bere burua itotzen badu,
joan, nahi-eznahi, joan duk. Konturatzen?
Ura badator, berriz, gizonarengana, eta hura itotzen,
ez dik gizonak bere burua itotzen. Argu,
bere heriotzaren errudun ez denak
ez dik bere bizia laburtzen.
BIGARREN ARLOTEA
Hala al da legea?
LEHEN ARLOTEA
Bai, alajaina: auzinausiaren azterketaren araberakoa.
BIGARREN ARLOTEA
Jakin nahi al duk egia? Aitoren alaba bat izan ez balitz,
kristau-lurretik kanpo ehortziko zitean.
LEHEN ARLOTEA
Hori duk hitza: eta penagarriena,
handiek esku gehiago izatea mundu honetan
beren burua ito edo zintzilikatzeko,
beren kristaukideek baino. Ea, ene pala.
Aitoren seme zaharrik ez duk,
baratzezain, aitzurtzaile, eta hobigileak adinakorik.
Adanen lanbideari eusten ziotek.
BIGARREN ARLOTEA
Aitoren seme izan al zen Adan?
LEHEN ARLOTEA
Lehenbiziko iskiluduna izan zuan.
BIGARREN ARLOTEA
Ez zian-eta iskilurik!
LEHEN ARLOTEA
Pagano petoa al haiz hi ordea?
Nola ulertzen duk hik Eskritura? Eskriturak ziok
Adanek aitzurrean jardun zuela.
Beso bi izanez gero, nahikoa iskilu ez al da aitzurra?
Beste galdera bat egingo diat.
Xuxen erantzun ezean, hobe huke aitortu eta...
BIGARREN ARLOTEA
Ea ba.
LEHEN ARLOTEA
Nork du eraikitzen sendoago,
harginak, ontzigileak eta arotzak baino?
BIGARREN ARLOTEA
Urkabe-egileak: mila bezero joan-etorri,
beti prest-prest haren zera.
LEHEN ARLOTEA
Ona, alafede, ateraldia. Ongi zagok urkabea.
Nolatan, ordea, ongi?
Bada, ongi noski gaizkilearentzat.
Hik, alabaina, gaizki egin duk esanez
urkabea sendoago eraikia dela eliza baino.
Argu, urkabea ongi zagok apika hiretzat. Ea, berriro.
BIGARREN ARLOTEA
Nork du eraikitzen sendoago,
harginak, ontzigileak eta arotzak baino?
LEHEN ARLOTEA
Bai, esadak, eta hoa jare.
BIGARREN ARLOTEA
Arranopola, bazakiat.
LEHEN ARLOTEA
Ea.
BIGARREN ARLOTEA
Mezasantua, ez zakiat.
HAMLET eta HORAZIO sartzen dira, urrunean.
LEHEN ARLOTEA
Ez nekatu gehiago bururik horrekin,
hire asto motela ez baita joango
egurtuagatik bizkorrago.
Eta hurrena galdera hori egiten diatenean, esak
«hobigileak». Hark eginiko etxeek
azken juizioko egunera arte ditek irauten. Ea,
hoa Yaughan-enera eta ekardak txarro bat pattar.
Badoa BIGARREN ARLOTEA.
(aitzurrean kantari)
Gaztetan maitemin, minez,
zeinen zitzaidan ezti
denbora galtzea maite laztanez;
oi, alferrik hainbat asti.
HAMLET
Ez ote du sujetu honek bere egitekoaren sentipenik,
kantari aritzeko hobi-zulatzen?
HORAZIO
Ohiturarekin zaio ezaxolatasuna nagusitu.
HAMLET
Hala duk, izan ere; gutxi ibiliriko eskua ohi duk
sentiberatasun handienekoa.
LEHEN ARLOTEA (kantari)
Baina adin lapur isilak
nau ni gogor atzitu,
eta lehorrean ezarri,
alegia ez bizitu.
Burezur bat jaurtitzen du.
HAMLET
Burezur horrek bazian mihi bat,
eta kantatzeko gai zuan behiala.
Horra nola duen orain dongeak
lurrera harrika iraizten, Kainen masailezurra bailitzan,
hari zor baitzaio lehenbiziko hilketa.
Politikari baten kaskarra izan litekek orain
asto honek halako tratua ematen diona,
Jainkoari iruzur egiteko gai zen batena;
ez al deritzok hala?
HORAZIO
Izan liteke, ene jauna.
HAMLET
Edo gorte-gizon batena, zeinak baitzekien esaten:
«Egun on, jaun laztana. Nola dago berori, jaun eztia?»
Izan litekek Halako Jauna, zeinak
Halako Jaunaren zaldia laudatzen baitzuen
hari eskatu nahi zionean, ezta?
HORAZIO
Bai, jauna.
HAMLET
Bai horixe, eta hona orain Andre Harretako,
masailagabe, eta zulogilearen aitzurrak kankarra joa.
Ederra eraldakuntza, ikusteko gai bagina.
Hain gutxi kostatu ote zen hezurrok sortu eta haztea,
bola-jokoan horrela aritzeko berekin? Eneek min ditek
horretaz pentsatze hutsaz.
LEHEN ARLOTEA
Aitzurra eta pala, pala,
mihisez hiljantzi;
ostatu bat buztinez zula:
nork ez du merezi?
Beste burezur bat jaurtitzen du.
HAMLET
Horra beste bat. Ez ote da, ausaz,
legegizon baten burezurra?
Non dira orain haren kako-makoak,
haren agudeziak, haren kasuak, haren tenentziak,
haren trikimailuak? Zergatik sufritzen du
horrela kanka jotzea buruan arlote trauskil honek
pala zikin batekin, eta ez dio jartzen salaketarik
eraso-kalteez? Mmmm!lur-erosle handiren bat zuan apika
bere garaian, bere hipotekekin, bere zor-agiriekin,
bere itunekin, bere berme bikoitzekin, bere aseguruekin.
Hau ote du, beraz, bere itunen ituna eta bere
aseguruen asegurua, bere kaskar ituna
hauts itunez beterik kausitzeko honela?
Ukatuko ote diote orain bermea
bere bermeek, bikoitzak izanik ere,
hitzarmen-lagin baten luze-zabala doi-doi den
erosgai baterako? Haren lurren eskritura guztiak
ozta-ozta dituk sartzen kutxa honetan.
Lurjabeari berari ere ez al dagokio gehiago, hara?
HORAZIO
Zipitzik ere ez gehiago, jauna.
HAMLET
Pergaminoak ez al dira ardi-larruz egiten?
HORAZIO
Bai, jauna, eta orobat txahal-larruz.
HAMLET
Ardi eta txahal inozo galantak,
horretan bilatzen dutenak ziurtasun-bermea.
Mintza nakion sujetu honi. —Norena da hilobi hori, to?
LEHEN ARLOTEA
Enea, jauna.
(kantari)
ostatu bat buztinez zula:
nork ez du merezi?
HAMLET
Hirea behar dik noski, barruan hago eta.
LEHEN ARLOTEA
Berori kanpoan da, jauna, eta, beraz, ez da berorrena.
Niri dagokidanez, egia esateko ez nago bertan,
baina hala ere neure dut.
HAMLET
Gezurretan ari haiz, barrutik esanez hirea dela hobia.
Hilarentzat duk, ez biziarentzat;
beraz, gezurretan haut hor harrapatu.
LEHEN ARLOTEA
Bizia, hala ere, jauna, gezurra;
badoake berriz nigandik berorrengana.
HAMLET
Zein gizonentzat zulatzen ari haiz hilobia?
LEHEN ARLOTEA
Ezein gizonentzat ez, jauna.
HAMLET
Zein emakumerentzat, orduan?
LEHEN ARLOTEA
Ezta ezein emakumerentzat ere.
HAMLET
Nor da hor ehorzteko?
LEHEN ARLOTEA
Emakume izaniko bat, jauna;
baina, atseden beu haren arimak, hila da.
HAMLET
Harrapa ezak kirtena!
Tentuz-tentuz beharko diagu hitz egin;
hondatuko gaitik, bestela, nahasbideak.
Jainkoarren, Horazio, joan deneko hiru urte honetan
ohartua nauk: hain xorrotx bilakatu duk
gure gizaldi hau, ezen baserritar oiesa ere
hain doakion gorte-gizonari oinatz-oinatzean, non
orpoko azkordina ere igurzten baitio.
—Noiztik ari haiz hilobigintzan?
LEHEN ARLOTEA
Urteko egun guztien artetik, Hamlet gure errege ohiak
Fortinbras garaitu zuen egun hartantxe hasi nintzen honetan.
HAMLET
Zenbat denbora du?
LEHEN ARLOTEA
Ez al daki berorrek? Tontoenak ere badaki-eta hori.
Egun berean baitzen jaio, hain zuzen, Hamlet gaztea;
zera, burutik egin eta Ingalaterrara bidali zutena.
HAMLET
Bai noski. Eta zergatik zuten, bada, Ingalaterrara bidali?
LEHEN ARLOTEA
Bada, burutik egina zegoelako.
Han delakoan bere senera etorriko.
Ez bator, hala ere, ez dio askorik axola han.
HAMLET
Zergatik?
LEHEN ARLOTEA
Han ez zaio antzemango.
Hura bezain ero dira han guztiak.
HAMLET
Nola zen erotu?
LEHEN ARLOTEA
Guztiz modu bitxian, omen.
HAMLET
Nolako bitxi?
LEHEN ARLOTEA
Alajaina, zentzua galdurik.
HAMLET
Nondik nora, baina?
LEHEN ARLOTEA
Bada, hemen Danimarkan.
Hogeita hamar urte daramat nik hemen,
mutikotatik, lurperatzaile-lanean.
HAMLET
Zenbat denbora egin dezake gizon batek lurpean
usteldu baino lehen?
LEHEN ARLOTEA
Tira, hil aurretik usteldurik egon ezean
—etortzen baitzaigu gaur egun gorpu zornetsu asko,
ehortzi orduko zertuta dagoenik—
zortzi-bederatzi urte iraun dezake hortxe-hortxe.
Larrugin batek bederatzi urte bai.
HAMLET
Zergatik, bada, hark gehiago bestek baino?
LEHEN ARLOTEA
Bada, hara, jauna, hain dauka
zurratu eta ondua larruazala bere lanbidez,
urari barneratzen uzteke eusten dio luzaroan;
eta urak badaki ondo barren izorratzen
hilotz putasemea. Hona burezur bat.
Hogeita hiru urte daramatza kaskar honek lurpean.
HAMLET
Norena zen?
LEHEN ARLOTEA
Burutik egindako putaseme batena.
Norela zela egingo luke berorrek?
HAMLET
Ez zakiat, bada.
Izurriak daramala zoro kirtena halakoa!
Burutik behera ez zidan ba behin bota
bonbil bat Rineko ardo!
Kaskezur hauxe, jauna, Yorick-en kaskezurra zen,
erregeren bufoiarena.
HAMLET
Hauxe?
LEHEN ARLOTEA
Horixe, bai.
HAMLET
Uztak ikusten. Ene!, gaixo Yorick.
Ezagutu nian gizona, Horazio,
zirtolari bikaina, buru argietan argi.
Lepo gainean eraman izan naik mila bider.
Eta orain nolako higuin zaidan irudimenean!
Goragalea ematen zidak. Honixe zitxekan
nik dakita zenbat bider musu eman nion musua.
Non daude orain zure izkirimiriak,
zure brinkoak, zure kantak, zure ateraldi jostagarri,
mahaia algara-orroaka jartzeko gai zirenak?
Inor ez gaurgero zeure imintzioei burla egiteko?
Arras burujausia? Zoaz, zoaz, andre gorenarengana
eta esaiozu, hazbete azal-margo emanik ere,
aurpegiera honetara etorriko dela azkenean.
Barre eragiozu horrekin.
—Otoi, Horazio, esadak gauza bat.
HORAZIO
Zer, jauna?
HAMLET
Uste al duk Alexandrok honelako itxura izan zuela
lurreko bere aldian?
HORAZIO
Horrelakoxea.
HAMLET
Eta usaina ere bai? Pu!
HORAZIO
Horrelakoxea, jauna.
HAMLET
Ai hau gure behera beharra, Horazio.
Ez al dezake irudimenak
Alexandroren hauts noblearen arrastoa segi
harik eta barrika baten zuloa ixten aurkitzeraino?
HORAZIO
Bitxikeriatzat jotzekoa litzateke gogoeta bitxi hori.
HAMLET
Ezta batere, alajaina;
haraino zintzo-zintzo jarraitzea aski,
zer litekeen xuxen hausnarturik. Honatx:
Alexandro hil zuan, Alexandro ehortzia izan zuan,
Alexandro hautsetan hauts bilakatu zuan.
Hautsa lurra duk; lurretik lokatza diagu lantzen, eta
zergatik ez zen bera bilakatua zen lokatz hori erabiliko
garagardo-upel bat ixteko?
Zesar gorengo hura, hil eta buztindurik,
zulo bat ixten horra, hel ez dadin haizerik.
Hara lur hori, ene!, antzinakoen izu,
neguaren zafraden aurka horma-petatxu!
Ixo, baina. Albora: horra hor errege,
erregina, gorte-gizonak. Noren segizioan?
Eta halako elizkizun urriz? Seinale
segizioan doazen gorpu horrek zuela etsi-etsian
bere buruaz beste egin. Handikiren bat zuan.
Gorde gaitezen lipar batez, eta kasu eman.
LAERTES
Zeremonia gehiagorik?
HAMLET
Hori Laertes duk, gazte guztiz noble bat. Kasu eman.
LAERTES
Zeremonia gehiagorik?
APAIZA
Zilegi dugun bezain zabaldu ditugu
ehorzte-elizkizunak. Badaezpadakoa izan du heriotza;
eta, ez balitzaio agindu gorena nagusitu arauari,
lur sagaratu gabean ezarria zegokeen
azken turuta arte. Karitatezko otoitz ordez,
harri, legar, hondakinak zizkioketen bota.
Hemen, haatik, onartu zaizkio birjina-ohore
eta lore-ihaurtzeak, eta ezkila eta guztiko
azken hileta-agurra.
LAERTES
Ez da egin behar besterik?
APAIZA
Ezer ez besterik.
Defuntuen zerbitzua genuke lardastuko,
requiem batez opaturik hala hilari atseden,
bakean joaniko arimekin berdinduz.
LAERTES
Eratzan lurrean,
eta haragi laztan orbangabetik
liliubelak bitez sor. Entzuidak, apaiz adeigabea,
aingeru zaindari izango duk ene arreba
hi aienez hagokeenean uluka.
HAMLET
Hara, Ofelia amultsua!
GERTRUDE (loreak ihaurriz)
Gozoari gozo. Adio.
Hi izatea espero ninan ene Hamleten emaztea.
Hire ezkon-ohea apaintzea ninan, haur laztana, gogoan,
eta ez hire hilobia loreztatzea.
LAERTES
Oi, samin hirukoitza hamar bider bekio
gainean eror hari zeinaren gaizkintzak
heure buru-argitasun ederraz gabetu baihinduen.
—Zaudete lurrez estali gabe, behin berriro
neure besoetan har dezadan arte.
Jauzi egiten du hilobira.
Pilatu orain lur-hautsa bizien eta hilen gainean,
harik eta ordoki hau bilakatu arte mendi,
Pelion zaharrari nahiz Olinpo urdinaren
buru ortzian gorari gailentzekoa.
HAMLET (aurrera eginez)
Nor da hain auhen bortitzez kexu dena,
bere tristura-pleinuz
izar alderraiak konjuratu eta haiek geldiarazirik,
entzule harridurak joen gisa? Hona ni,
Hamlet Danimarkakoa.
laertesen atzetik jauzi egiten du.
LAERTES
Deabruak haramala!
HAMLET
Ez duk errezo zuzena.
Otoi, ken itzak hatzamarrok ene zintzurretik;
Ezen, koleratsu eta oldarkor ez naizen arren,
badiat haatik neure baitan zerbait arriskutsua,
kontu egitea hobe hukeena. Kendu hortik eskua.
KLAUDIO
Banandu itzazue.
GERTRUDE
Hamlet, Hamlet!
SEGIZIOKOAK
Jaunok!
HORAZIO
Ene printze ona, baretu.
HAMLET
Auzi honengatik nauk ni honekin borrokatuko
ene betazalak gehiago higi ez daitezen arte.
GERTRUDE
Oi ene semea, zer auzi?
HAMLET
Maite nuen nik, maite, Ofelia. Berrogei mila nebak
ez lezakete, beren maitasun guztia baturik,
enea berdindu. —Zer hago hi prest egiteko haren alde?
KLAUDIO
Oi, burutik joa dago, Laertes.
GERTRUDE
Jainkoaren izenean, ez egin kasurik.
HAMLET
Zaurisantuak!, erakustak zer egiteko prest hagoen.
Negarrez hasi? Borrokatu? Barau egin?
Heure burua urratu?
Ozpina edango duk, ausaz; krokodilo bat jan?
Ni prest nagok. Zinkurin egitera etorri al haiz,
arrebaren hilobira jauzi eginez niri erronka jotzera?
Ehortz hadi bizirik harekin, eta berdin diat nik egingo.
Eta, mendiak ekarriz gero hizpidera, bota ditzatela
milioka goldelurrak gure gainean, harik eta tontorrak,
kaskoa kiskaltzeraino altxaturik goialde irazekira,
garatxo halako txiki dezan utz Osa mendia!
Egik, egik, oihu:
baietz hik bezain arranditsu egin nik
KLAUDIO
Eromenak hartua dago guztiz;
eta halaxe iraungo du apur batean.
Aurki, hain eroankor nola uso-ama
bere biki urrezkoak oskoletik irtetean,
mintzultasun itunera zaigu atzera bilduko.
HAMLET
Aizu, jauna,
zer dela-eta nauzu honela tratatzen?
Aski gogoko zintudan. Baina ez dio, ez, axola.
Herkules bera bedi lehia bere lanen egitera;
katuak miau eginagatik, txakurrak egokiera.
Badoa.
KLAUDIO
Otoi, Horazio jator hori, jagon ezazu.
Badoa horazio.
(LAERTESi)
Pazientziaren sendogarri bekizu bart gaueko gure solasa.
Ber-bertatik diogu aurrerabide emango kontuari.
—Gertrude laztana, jar ezazu zainpean zeure semea.
Hilobi honek ukan behar du oroigailu bizi bat.
Bake aldi bat gure artera gaurgero heltzen da ari;
pazientzia biz bitartean gure egintzen gidari.
Badoaz.
V.ii
hamlet eta horazio sartzen dira.
HAMLET
Horraino, bada, kontu hori. Gainerakoz, ea, ikusagun.
Gogoan al duk gorabehera guztia?
HORAZIO
Nola ez, jauna!
HAMLET
Hara, ene ariman bazuan borroka suerte bat,
lo egiten uzten ez zidana. Bilbo-burdinetan katigaturiko
matxinoa baino okerrago sentitzen ninduan. Tupustean
—eta laudatuak bira gure tupustaldiok: aitor dezagun
zenbaitetan ederki zaigula begiramen eza baliatzen
asmo burutsuek kale egiten diguten lekuan.
Hortik behar genikek atera
badela jainko bat gure xedeak moldekatzen dituena,
gure zirriborro baldarrak gora-behera...
HORAZIO
Ez da dudarik.
HAMLET
Ene kabinatik jaikirik,
itsas-atorrean nolabait bildua, ilunpean ninduan
haztamuka hasi haien xerka; haiengana iritsi,
agirien zorroa ostu, eta han ninduan limurtu
atzera neure gelara. Ausartzia osoz, han nizkioan,
susmoek atzenarazirik manerak, zigiluak hautsi
haien errege-mandatuari; non aurkitu bainuen, Horazio,
—oi, doilorren gorena!— agindu zehatz bat,
guztiz ere gainestalia askotariko arrazoibidez
—Danimarkaren ongia aipu, eta orobat Ingalaterrarena,
eta egundoko izu-mamukeriak jaulkiz ene biziaz—,
alegia, gutuna irakurtzean, betarik eman gabe
—ezta aizkora zorrozteak har zezakeena ere—
burua ziezadatela bertan moztu.
HORAZIO
Bai ote?
HAMLET
Honatx mandatua; irakur ezak patxada osoz.
Jakin nahi al duk, baina, hortik aurrerakoa?
HORAZIO
Arren, jauna.
HAMLET
Hala, bada, doilorkeriazko artez inguratua
—aitzin-solasa egin orduko neure garunei,
abian ziren jada haiek—, hantxe eseri, beste mandatu bat
guztiz berria asmatu, eta txukun-txukun nian idatzi.
Garai batean nik, gure estatu-gizonek bezala,
arrunkeriatzat neukaan kaligrafia fina; baina hara non
zerbitzu galanta egin didan oraintxe. Jakin nahi al duk
nondik nora zihoan ene idatzia?
HORAZIO
Baiki, ene jauna.
HAMLET
Erregek zorrotz egiten zioan arren Ingalaterrakoari,
beraren zergapeko leiala izaki hura, eta, bihotz-bihotzeko
elkar-hartze ona palmondoa bezala loraturik, bakeak
aurrera ere jantz zezan bere buruxka-girlanda,
eta iraupenez lotu bien arteko adiskidetasuna...
eta halako manda-mandatuzko erretolika luzez,
ezen, mezua irakurri eta ulertu bezain laster,
gehiagoko ezbai handi-txikirik batere gabe,
zitzala mezulariak bat-bateko heriotzara eman,
konfesatzeko astirik ere uzteke.
HORAZIO
Eta gutun-zigiluak?
HAMLET
Horretarako ere, hara, bazian zeruak eskupe.
Neure aitaren eraztuna neramaan nik poltsan,
zeina errege-zigiluaren eredu petoa baita.
Idazkia tolestu bestearen moldean, izenpetu,
eraztunaz zigilatu, eta ezkutuan nian gorde
gutun aldatua atzera bere lekuan. Hurrengo eguna, berriz,
gure itsas-guduarena izan zuan; eta, horren segidaz,
jakitun haiz dagoeneko.
HORAZIO
Horretara dira, beraz, Gildenstern eta Rosenkrantz.
HAMLET
Gogoko zitzaiean, hara, guztizko, beren egiteko hori.
Ez zidatek ukitzen kontzientzia. Berek zitean
beren burua hondamendira bultzatu.
Arriskutsua duk gizaki txatxarra horrela denean
aurkari ahaltsuen ezpatakada sumin bizikoen
erdian agitzen.
HORAZIO
Nolako erregea, gero, gurea!
HAMLET
Ez al deritzok, lagun, ene txanda heldua dela?
Ene aita erregea hil duena eta ene ama putatzat usatu;
hautespenaren eta ene esperantzen artean limurtu,
eta neure biziari ere amua bota diona, halako
maltzurkeria zuriz bota ere...
Ez al da kontzientzia betekoa
beso honekin kito egitea harekikoa?
Eta kondenatzekoa ez al da
geure baitako minbizi honi geroz eta
gaizkiagotzen uztea?
HORAZIO
Iritsiko zaio laster Ingalaterratik berria,
zer emaitza izan duten hango kontuek.
HAMLET
Laster datekek hori. Bitarte hori, haatik, enea duk;
eta gizonaren bizia doi duk «bat» esateko epea.
Hagitz damuturik nagok, baina, Horazio jator hori,
Laertesekikoan horrela burua galdu izanaz;
peto-peto baitakusat neure kausaren irudian
harenaren erretratua. Aintzat hartuko diat aurrerantzean.
Bere samin-erakusaldiaren nabarmenak naik noski
neure onetik atera.
HORAZIO
Ixo! Nor dator hor?
osrik gaztea sartzen da.
OSRIK
Gorentasun hori, bihotzez ongi etorri atzera Danimarkara.
HAMLET
Apaltasunez eskerrak zuri.
—Ezagutzen al duk mariburruntzi hau?
HORAZIO
Ez, jauna.
HAMLET
Hainbat hobe hire arimarentzat, galbide baita
honen ezaguera. Lur zabalak ditik, eta emankorrak.
Piztia bat biz piztien jaun eta jabe,
eta aurki izango dik aska erregeren mahian.
Kaiku hutsa duk, baina, esan diadanez,
edukitsua lurrez eta simaurrez.
OSRIK
Jaun maitea, berorren adiskidetasunak astirik balu,
banuke nik mezu bat berorrentzat bere maiestatearengandik.
HAMLET
Gogorik onenez dizut nik hartuko.
Emaiozu zeure txanoari zuzen dagokion erabilera:
bururako duzu.
OSRIK
Milesker, jauna, bero ere bero da.
HAMLET
Ez, sinestazu, hotz ere hotz da. Iparretik dator haizea.
OSRIK
Hotz samar, baiki, jauna.
HAMLET
Aukeran sargori eta beroegi duzu aroa niretzat.
OSRIK
Ezinago bero, jauna. Sargori ere sargori, alegia... Alegia...
Alabaina, jauna, bere maiestateak igorri nau esatera
trabes handi bat duela berorren alde egin.
Jauna, hona zertan den...
HAMLET (txanoa janztera ganbidatuz)
Egidazu, arren, fabore...
OSRIK
Eskerrik anitz, gorentasun hori; baina ez baitut noski gisa.0
Badakike berorrek, jauna, zeinen trebe bikaina den
bere armarekin Laertes jauna.
HAMLET
Zein da haren arma?
OSRIK
Ezpata eta sastakaia.
HAMLET
Bi arma dira horrenbestez. Baina tira.
OSRIK
Erregek, jauna, sei zaldi Berberiako ditu jokatu,
eta haien aldera Laertesek ditu enparatu, aditu dudanez,
sei ezpata-puinale Frantziako, beren hornidurekin, hots,
uhala, bilurrak eta abar. Garraiadurotariko hiru, zinez,
hagitz laketgarri dira, kirtenekin ederki ezkontzen direnak,
estekadura ezin finagoak, eta irudimentsuak guztiz.
HAMLET
Zer dira garraiadura direlakook?
OSRIK
Garraiadurak, jauna, bilurrak dira.
HAMLET
Zentzuaren kideago litzateke esamoldea, hara,
kanoia eramanez gero aldean.
Ordura arte, hobe, aukeran, bilurrak deitzea.
Tira, baina. Sei zaldi Berberiakoren aldera,
sei ezpata Frantziako, beren hornidura,
eta hiru garraiadura irudimentsu: hori da, beraz,
frantses apostua daniarraren aurka.
Zer dela eta, zuk esan duzun moduan, «enparatua»?
OSRIK
Erregek, jauna, apostu egin du
berorren eta Laertesen arteko dozena bat ekinalditan
hark berorri hiru sastadaren alderik atera ezetz.
Laertesek hamabitik bederatzian baietz.
Eta ber-bertatik zertu liteke kontua, gorentasun hori,
baldin eta erantzuna emateko txera badu berorrek.
HAMLET
Eta ezetz bada erantzuna?
OSRIK
Erantzuna, alegia, berorrek norgehiagokan
parte hartzeko, jauna.
HAMLET
Ibili bat egingo dut, hara, hementxe areto honetan.
Bere maiestateak plazer badu, kirol-ordua dut nik oraintxe.
Dakartzatela armak: aurkari jauna gerturik badago,
eta beti ere berean tinko errege, beraren alde naiz
garaitzen ahaleginduko. Ezean, ez dut irabaziko
neure lotsa eta sastada enparatuok besterik.
OSRIK
Bere horretan behar al dut mandatua itzuli?
HAMLET
Tira, jantz ezazu
gogoak eskatzen dizun bezain apaindura bihurriz.
OSRIK
Jauna, berorren zerbitzaririk obligatuena nau.
HAMLET
Ni zurea, ni zurea.
Badoa osrik.
Egoki da berak famatzea bere burua zerbitzaritzat;
ez dio inork hainbesterik aitortuko.
HORAZIO
Hegabera hau oskola buruan doa, hara, korrika.
HAMLET
Kunplimenduak egiten zizkioan titiari edoski aurretik.
Hala duk geratu —mundu txoroak noski kutun dituen
beronen txitaldiko beste asko bezala— garaiko
hitzots dotore eta tratu-adeitasun itxura huts-hutsean.
Apar-jario moduko bat duk halakoena,
iritzi burutsuenen artean ur gaineko bitsetan
bide eragiten diena; putz egiek, baina, aurpegira,
eta akabo burbuilekin kontua.
HORAZIO
Galtzekoa du berorrek dema, jauna.
HAMLET
Ez diat uste. Frantziara joan zenetik, etengabe aritua nauk.
Enparatuen abantaila diat alde. Baina ez huke sinetsiko
nolako ondoezak joa daudakan barrena.
Ez dio, haatik, axola.
HORAZIO
Ez, jauna...
HAMLET
Txorakeria hutsa duk. Zera, emakume bat apika
asalduz beteko lukeen bihozkada horietarikoa.
HORAZIO
Ezeren erreparorik badu berorrek, begio men.
Ez etortzeko diet esango, ez dagoela-eta gerturik.
HAMLET
Ez hurrik eman ere. Zer guri zantzuok?
Probidentziaren eskua zabilek tartean
txolarre baten erorikoan. Orain behar badu,
ez duk geroko. Geroko ez bada, orain izango duk.
Orain ez bada, hala ere noizbaiteko duk.
Prest egotea duk gakoa. Inork ez dakienez
atzean uzten duenaren arrastorik,
zer axola garaiz aurretik eginik alde? Bego.
KLAUDIO, GERTRUDE, LAERTES, OSRIK, gorte-gizonak eta segiziokoak sartzen dira, turutaz eta danborrez, ezpata-jokorako tresnekin. Mahai bat hornitua.
KLAUDIO
Zatoz, Hamlet, eta har ezazu luzatzen dizudan esku hau.
LAERTESen eskua jartzen du HAMLETenaren gainean.
HAMLET
Barkamendu dizut eskatzen, jauna. Kalte egin dizut;
baina barka iezadazu, zure jauntasunari duin zaion legez.
Hemen bilduek badakite, eta aditu dukezu noski,
nola erasan didan buru-galtze latz batek.
Zer ere baitut egin,
zure natura, ohore eta aldartearen atsekabegarri,
hemendik dagit aldarri eromenari zor zitzaiola.
Hamletek ote dio Laertesi egin kalte? Ez halakorik.
Hamlet bere sen eta burutik horrela irtena badago,
eta bera ez delarik badio egiten kalte Laertesi,
ez dio Hamletek egiten kalte; ezetz diotso horri Hamletek.
Nork dio, orduan, egiten? Haren eromenak. Hala bada,
kaltetuen alderdikoa dugu Hamlet;
bere eromena du arerio Hamlet gaixoak.
Jauna, auzi-entzuleon aurrean
asmo gaiztoaren ukapen honek nazala
hain errugabetu zure gogo-bihotz guztiz zabalean,
nola baininduke, etxe gainera bota gezia,
eta anaia zauritu banu.
LAERTES
Kito horrenbestez naturazko partea, zeinak baininduke
kasu honetan gehienik akuilatu behar mendekura.
Ohoreaz denaz bezainbatean, ordea,
neurean nago, eta ez dut nahi bakeak egiterik
harik eta gure arteko zenbait autoritate adintsuagok
halako itunaren zerbait aurrekari aurkitu arte,
tatxagabe dirauen ene izenak. Anartean, baina,
halakotzat dut hartzen zure bihotz-erakutsia,
eta zintzoki diot erantzungo.
HAMLET
Gogotsu natzaio horri lotzen.
Buru-belarri naiz arituko anaiarteko dema jator honetan.
—Emazkiguzue ezpatok. Bizkor.
LAERTES
Ea, bat niretzat.
HAMLET
Enetik dukezu distira, Laertes. Ene ezjakinean,
zure antzeak du, izarrak gau ilunenean bezala,
bizi ere biziki ñirñir egingo.
LAERTES
Burla egiten ari zatzaizkit.
HAMLET
Ez, esku hau zin-lekuko.
KLAUDIO
Emaizkiozu altzairuak, Osrik gaztea. Ene kusu Hamlet,
ba al dakizu zer den jokatzen?
HAMLET
Ondo asko, jauna.
Zure graziak alderdi ahulenean ezarri ditu enparatuak.
KLAUDIO
Ez dut kezkarik; ikusi izan zaituztet biok ere.
Baina, hobetsirik dagoenez, hortik enparatuen abantaila.
LAERTES
Hau astunegia da. Ea beste bat.
HAMLET
Hau gogoko dut.
Guztiak luzera batekoak al dira altzairuok?
OSRIK
Bai, ene jauna.
Borrokan hasteko prestatzen dira.
KLAUDIO
Para itzazue hortxe ardo-pitxerrak mahai gainean.
Hamletek lehen edo bigarren sastada emanez gero,
edo ordainez kitora etorri hirugarren ekinaldian,
Harresi-gain guztiek bezate danba sutu.
Erregek topa egingo du Hamleten sasoiaren alde,
eta kopan perla bitxi bat du botako, aberatsagoa
lau errege jarraituk Danimarkako koroan
eraman dutena baino. Ekar hona kopak;
eta bekio atabala turutari mintza,
turuta kanpoko kanoizainei,
kanoiak zeruei, zeruek lurrari:
«Erregek topa dagi Hamleten alde». Ea, has.
Eta zuek, epaileok, erne jokoari.
HAMLET
Ekin, ea.
LAERTES
Ekin, jauna.
Ezpataka dihardute.
HAMLET
Bat.
LAERTES
Ez.
HAMLET
Epaia.
OSRIK
Sastada; puntu garbi-garbia.
LAERTES
Ongi da; berriz.
KLAUDIO
Egon. Emadazue edatera. Hamlet, perla hau hirea duk.
Osagarri hiri!
Danbor eta turuta hotsa, kanoi-sutunpa.
Emaiozue kopa.
HAMLET
Jokaldi hau aurrena. Utzi hor pixka batean.
Ekin.
Ezpataka dihardute berriro.
Beste sastada bat. Ez al da?
LAERTES
Ukitua, ukitua, aitor dut.
KLAUDIO
Gure semeak du irabaziko.
GERTRUDE
Bete-beterik dago, arnaslarriturik.
Hona, Hamlet, tori ene zapia, xuka ezak kopeta.
Erreginak hire zortearen alde zagik topa, Hamlet.
HAMLET
Andrearen on.
KLAUDIO
Gertrude, ez edan.
GERTRUDE
Edan nahi dut, jauna, berorren baimenarekin.
Edaten du, eta hamleti eskaintzen kopa.
KLAUDIO (bereiz)
Pozoituriko kopa da. Beranduegi da.
HAMLET
Oraindik ez naiz ausartzen, andrea; geroxeago.
GERTRUDE
Hator, musua xukatuko diat.
LAERTES
Maiestate hori, baietz oraintxe sastatu.
KLAUDIO
Ezetz.
LAERTES (bereiz)
Eta haatik neure kontzientziaren aurka doa ia.
HAMLET
Zatoz hirugarrenaren bila, Laertes. Denbora-pasa ari zara.
Ekin, otoi, indarren betean jokoari kementsu.
Zeure jostailutzat ote naukazun dirudi.
LAERTES
Bai ote? Ekin, bada.
Ezpataka dihardute.
OSRIK
Hutsean bi-biak.
LAERTES
Guardian!
laertesek hamlet zauritzen du. Gero,
tirabiran indarka, ezpatak trukatzen
dituzte, eta hamletek laertes zauritzen du.
KLAUDIO
Banandu. Sumindirik daude.
HAMLET
Ez, segi dezagun.
gertrude lurrera doa.
OSRIK
Kontu egin erreginari. Hots!
HORAZIO
Odoletan daude alderdi bietan. Zertan gara, ene printzea?
OSRIK
Zertan gara, Laertes?
LAERTES
Bada, bere lakioan harrapaturiko basoilarra bezala, Osrik.
Justuki nau neure traizioak hiltzen.
HAMLET
Zer du erreginak?
KLAUDIO
Konortea galdu du odoletan ikusirik.
GERTRUDE
Ez, ez, edaria, edaria! Oi ene Hamlet laztana!
Edaria, edaria! Pozoiak naik galdu.
Hiltzen da.
HAMLET
Oi doilorkeria! Hots! Itxi bezate atea.
Traizioa! Miatu bazterrak.
LAERTES
Hona non den, Hamlet. Hamlet, egin dik hireak.
Ez da munduan botikarik sendatuko hauenik.
Doi-doi zaik geratzen ordu erdiko bizia.
Traizioaren tresna makurra, eskuan duk,
kamusteke eta edendua. Bidegabekeria
bera duk ene kontra itzuli. Hara, hemen natzak ni
ostera ez altxatzeko sekula. Hire ama, pozoiak joa.
Ezin diat gehiago. Errege, errege duk errudun.
HAMLET
Puntarekin edena ere bai? Egik, bada, eden, heure lana.
klaudio sastatzen du.
GORTE-GIZONAK
Traizioa! Traizioa!
KLAUDIO
Oi, babes nazazue, lagunok, zauritu baino ez nau egin.
HAMLET
Tori, daniar errege intzestutsu, hiltzaile, kondenatua:
Irentsi edabe hau.
Edatera behartzen du klaudio.
Hor al da hire bitxia? Hoa ene amaren atzetik.
Hiltzen da klaudio.
LAERTES
Bere merezia hartu dik:
beraren eskuek ondua duk pozoia.
Barkamena indak jatorki, Hamlet, nik hiri bezala.
Aitaren eta bion heriotza ez bedi hire gainera eror,
ezta hirea ere ene gainera!
HAMLET
Zeruak libra hazala zama horretatik! Hire atzetik noak.
Galdua nauk, Horazio. Gaixo erregina, adio!
Kinka honen lekuko zurbil eta ikaratuok, hitzik gabe
ikus-entzule soil zaretenok gertaldi honetan:
astirik banu —Herio legemutil anker hori
zorrotz baita atxilo ematen—, oi, banuke kontatzeko...
Bego, baina. Horazio laguna, galdua nauk;
hik bizirik dirauk: emaiek enekin ene kausaren berri
ezjakitun direnei.
HORAZIO
Ezta pentsatu ere.
Antzinako erromatarra areago naiz ni, daniarra baino.
Bada oraino ardorik hor.
HAMLET
Gizon haizen arauz,
emadak kopa. Zeruarren, uztak, uztak!
Jainko maitea, Horazio, nolako izen laidoztua dudan,
honela argitzeke geratuz gero gauzak, atzean uzten!
Inoiz lekurik izan badut hire bihotzean,
uko egiok oraingoz zorionari,
eta mundu krudel honetan hadi oinazean bizi,
ene historia kontatzeko.
Martxa bat urrunean eta kanoi-danbada.
Zer da gudu-zarata hori?
osrik sartzen da.
OSRIK
Fortinbras gaztea, Poloniatik garaile itzulirik,
Ingalaterrako enbaxadorei die eskaintzen
gudu-sutunpa hori.
HAMLET
Oi, hiltzen ari nauk, Horazio.
Pozoi indartsua erabat gailentzen duk ene baitan.
Ez nauk biziko Ingalaterrako berriak entzuteko,
baina iragartzen diat hautespenak dukeela
Fortinbras faboratu. Harentzat hilzoriko ene boza.
Hala esaiok, eta arretaz diezaala hark entzun
zer gertakari ziren tartean... Gainerakoz, isiltasun.
Hasperen luze bat egin, eta hiltzen da.
HORAZIO
Horra zartatu bihotz noble bat. Gau on, printze laztan hori,
eta aingeru oste kantari artean hartu atseden.
Zer dela-eta danbor-hotsok honaino?
fortinbras sartzen da, Ingalaterrako
enbaxadoreekin, eta gudalostea, danbor eta margo-ikurrez.
FORTINBRAS
Non da ikuskizun hori?
HORAZIO
Zerik nahi du berorrek ikusi hemen?
Samin edo harrigarririk bada, ez bilatu gehiago.
FORTINBRAS
Hilkintzaren galanta! Oi Herio harro hori,
zer festa duk antolatua heure infernu-zuloan,
ukaldi odoltsu batez baituk hainbeste printze
bet-betan kolpatu?
ENBAXADOREA
Tamalgarria ikuskizuna;
beranduegi da heldu Ingalaterratiko gure enbaxada.
Sentigabe horra belarriak, entzun behar zigutenak
bete dugula, bete, emaniko agindua, eta
Rosenkrantz eta Gildenstern hilik daudela.
Norengandik ditugu orain eskerrak jasoko?
HORAZIO
Ez horren ahotik,
eskertzeko bizi-gaitasunik lukeen kasuan ere;
ez baitzuen sekula eman haiek hiltzeko agindurik.
Baina, hain direnez izugarrikeria honetara jaun biok
—berori Poloniako guduetatik eta berori Ingalaterratik—
tenorez heldu, eman, arren, ordena ezen
oholtza gora batean daitezen gorputzak ikusgai jarri.
Eta utzi, otoi, niri, oraino ez dakikeenari esaten
nola garen honelakatu. Hala dute jaunok izango aditzea
haragi, odol eta bortxazko gizagabekeria anitzena:
halabeharrezko epaitze, ezbeharrezko hilketa,
bidegabeko maltzurkeriak eraginiko heriotzarik;
eta, hondar eta finean, hainbat burubide makur
asmatzaileen gainera atzera eroririk. Hori guztia dut
ben-benik kontatzeko.
FORTINBRAS
Gaitezen entzutera lehia,
eta bil daitezela jaun nobleenak batzarrera.
Niri dagokidanez, arranguraz dut neure zortea onartzen.
Badut eskubide atzendu gaberik erresuma honen gainean,
eta abaguneak nau orain haiek erreklamatzera bultzatzen.
HORAZIO
Horretaz ere baduket nik hizpide,
beraren bozak gehiago erakarriko duenaren ahotik.
Baina bedi delako hori orain berean gauzatu,
gizonen buruak asalduz daudeno, ez dadin gaitzagorik
makurbide eta errakuntzen gain gerta.
FORTINBRAS
Lau kapitainek bezate
soldadu gisa altxa Hamlet oholtzara;
ezen bazuen jite eta gaia, hartara balitz,
errege bikaina izateko. Eta, azken agurrean,
bitez martxa eta zeremonia gerrazkoak
ozenki mintza haren ohorez.
Jaso, mutilok, jaso gorpuok. Ikuskizun odoltsurik
badu maizkara gudu-zelaiak; hemen, baina, halakorik!
Ea, sutu bitzate kanoiak.
Badoaz, hotsandiko martxaz; gero,
kanoi-sutunpa bat entzuten da.
© William Shakespeare
© itzulpenarena: Juan Garzia Garmendia