VIII
Hodei artean atseden dagi
Urrezko ilargi garbiak;
Larraran handi bat dirudila
Atseden dagi goi-goian.
Ta argi egiten dautso, urrezko
Zerrenda zabal artean
Itsaso uzutsu, goibeldunari,
Ilargi eder-garbiak.
Bakarrik noa, bakar-bakarrik
Itsas-goibeldun ondotik,
Uhina zuriak apurtzen diran
Itsaso-zabal ertzetik.
Itsas-uretan murmurots leunak
Entzuten dodaz, argiro;
Uhinen bitsatik sortutariko
Hitz bigunen murmurotsak.
Luzeegia da ai ene! gaua
Luzeegia, ta ixilik
Ezin dau egon nere bihotzak,
Ezin gehiago muturik:
«Lamin horiek! uretatik at
Urten ta dantzan eizue;
Zoragarrizko gauibilketa
Be abestu egizue.
Nere gorputza eta gogoa
Zuenak dira osoro;
Jarrizue ba nere burua
Zuen altzoan, maitero;
Zuen abesti ta erreguak
Buru hau hilko ahal dabe;
Zuen mosuak nere bihotza
Ere iruntsiko ahal dabe.