ORRI MUSKERRAK
Orri muskerrak galdu
eta zenbait orbel
besterik eztaukadan
zugaitza naiz goibel.
Niregan txori sailek
kabi zuten epel,
ta orain adar-uts naiz,
bizi-neguz mengel.
Atsalde apalean
eguzkiak murgil
eta nere burua
ageri da zurbil:
gauak, erioak lez,
atzeman nau ixil,
ta elur ta izotzak
neregan dira bil.
Zerau baitzera urrun,
ta negua urren:
agertuko zera zu,
ta elurra lurmen ...
orri-mina berriro
somatuko lertzen
eta bizi berrian
izango dut kemen.
© Iokin Zaitegi