NERE ZEZEN-TALDEA
Badut zezen-taldea nere larratzean,
kozkortsu, orru-zale, odola begian:
ara-onaka dabiltz esi barrenean,
busaloka, goseti, egon-ezinean.
Agokorik ezean, urratuz lur latza,
oldartzen dira leian, astinduz isatsa:
auts-odeiz lainotu da goian eguratsa,
tai bage murrusaka zezen beltzen otsa.
Ner(e) esku zaintsuetan akuiloa dardar,
ziztatzen ditut gogor, barruan su ta gar:
zezenok buruenik, makur buru t(a) adar;
erabat nagusi naiz, izukaitz irripar
Elkar ezin ikusiz, su-amorruz bete:
oiek gorroto naute ta eztitut maite:
ezin al nitzazk(e) eran bizi naizen arte,
nere soin-aragiak iaki baitituzte.
© Iokin Zaitegi