NERE ZEZEN-TALDEA

 

Badut zezen-taldea nere larratzean,

kozkortsu, orru-zale, odola begian:

ara-onaka dabiltz esi barrenean,

busaloka, goseti, egon-ezinean.

Agokorik ezean, urratuz lur latza,

oldartzen dira leian, astinduz isatsa:

auts-odeiz lainotu da goian eguratsa,

tai bage murrusaka zezen beltzen otsa.

 

Ner(e) esku zaintsuetan akuiloa dardar,

ziztatzen ditut gogor, barruan su ta gar:

zezenok buruenik, makur buru t(a) adar;

erabat nagusi naiz, izukaitz irripar

 

Elkar ezin ikusiz, su-amorruz bete:

oiek gorroto naute ta eztitut maite:

ezin al nitzazk(e) eran bizi naizen arte,

nere soin-aragiak iaki baitituzte.

 

 

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus