ARTZAINARENA

 

Mendi goi tontorrean

nabilkizu artzai,

goiz-argia sortzean

barrenean aznai:

artazik(a) artaldeak

eguzkitan dirdai,

nere iardun-bearrak

naroa nora-nai.

 

Zidorrak nire oinok

baditu ezagun,

inguruko auzoak

beti ditut lagun:

aien bizibidea

badazaut zain ta gun;

mendi-basoak gaindik

ikuspegi(a) urrun.

 

Menditartetik otxan

dakust itsasoa,

poz-argitan dizdizka

izadi osoa:

urren ta urrun dager

ur zilarrezkoa.

Orren antzera ba'nu

bake betikoa!

 

Atsalde apalean

ozkarbia d(a) izar:

nere biotz barrena

poza dator dardar.

Egunez Iaungoikoa

dizut lagun bakar:

erio-gauak beingoz

egin nau zerutar.

 

 

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus