EGOAIZEA

 

Arreba bixki aunat

ego-aiz(e) eroa:

ir(e) irudi dinagu

andren gogoa.

Beso-lagun izaki,

buruan oloa,

alde guziak zear

noragabe noa.

 

Udazken-arratsaldez

sortu intzan ero:

baserritarrak dantzan

ari ziran gero:

atso zarrak musean

etxaurrean lerro,

atarian ozkirri,

sukaldean bero.

 

Ango parre zantzoak!

ang(o) ordago bipil,

euskaldun ezpainetan

eupada biribil:

neska, ik dirauneino

gure baitan murgil,

aoz-belarri ozen

gur(e) euskera bebil.

 

 

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus