ILLUNABARREKO ARTIZARRA
(«L'etoile du soir», Musset)
Ene, illunabarreko artizar zurbil oil
Urrundiko geznari! Sartaldeko izarren
artetik begi argi ba-ator. Ozkarbitik
ibar zabal zear zer begiratzen al den?
Aienatu ekaitza ta aizea baretu...
Ikaraka ziardun zarbasta-basoa
txillar gañean negar malkoz... Tximeleta
zelai usaitsu barna egazka diyoa.
Zeren billa diardun lo datzan lurbiran?
Baña, ara! menditara yeixten akusanat.
Adixkide gotillun ori, irriz igeska,
ta ire begi-ikara aurkez itzaltzen aukanat.
Gau illun-maindirearen zillar-malko itun oil
Muo musker gañeruntz yeixten aizen izar!
Urrundik dakuskiñan artzai ibiltaria
ta atzetik artaldea bidetxigor zear.
Noruntza oakidan gau urdin luze ontan?
Erreka bazterrean iizko oeren billa?
Ixil-ordu onetan nora oa, eder?
Pitxia ur-barrenean lez eroritzera?
Ara! il-bearra ba'den, izar eder orrek,
ta buru-ille oraillak itxas-zabalean
murgil bear ba'ditun, Jipar batez itxoin,
«Zerutik ez yetxi, izar!» entzun ezadanan.
1928, Oña'n
© Iokin Zaitegi