EGAZTIAREN ERIOTZA
Giro onez, ega arin baitabil txoria,
goruntza bearka, goiznabar miñean.
Orren antzeratsu nintzan giza-artean,
biotza izan nairik sendo ta garbia.
Yainko-miñak-edo barnez yoa iduri,
argi-zale izaki, paketsu maitari.
Orain, baña, yausi naiz, egoak zabal,
bekokia ameska odola irakiten.
Eraman daramaz ekaitzak or-emen,
nireak ziraden zenbait egats-txatal.
Egazti zauritu lez, arkaitzen urbil,
itsasoak ara ta onat narabil.
Urrundik zantzuan ziñan, Zu, maitemin
biotz-odola ustu naiaz zauri ixilla:
ta, Zu, ernai, nire ondakiñon billa!
Itzalak artu du nire bide urdin...
Nire sarraskia Yaungoikoak eder;
Aren aintzak bete nau bazterrik bazter.
Marneffe (Belgique)
© Iokin Zaitegi