BASERRIKO ILLUNABARRA

Baserriko iñularra gogora ekarri:

sartu dan iguzkiak odei-ertza gorri...

Sargoria otzepel biurtu da. Osto

aopeka aizeakin, iduri neskato.

Bei nekatuak lagun, nekazari zarra

basetxeratuz doa, ezpain-zear parra.

Biotzeratzen zaidan oldozpen bakuna

antzo, otara badator uso ezaguna.

Eultziari auzoak bizkor daragio:

ondoko baserria ke urdiña yario.

Atsalde apalean, larraiñaren saiets,

baita on, aizatzeko gogoaren amets.

Artzai maitemiñari lizar-txistu otsa

birresaten ari da basoko anotsa.

Eusko-mendietako eres minbera

dakar illunabarrak biotzen barnera.

Gero, il dan egunaren atsekabez sorgor,

aren opaz kantari diardu urretxindor:

muiñoak bera, ixil, ba-dator egazka itzal,

gau-txori andi antzo, bere egoak zabal.

Zerua dager argi-loretan orrillo:

egazkiña —izar loka— otsez zurrunbillo.

Nire baitan ikara goramiñak pil-pil:

oraialdi laburrak Ezilkorra du urbil.

Marneffe (Belgique)

© Iokin Zaitegi