OTIUM DIVOS ROGAT...

 

Atsedena eska oi dio Yainkori

Egai-itxas zabalan ekaitzak atzi dun

Arrantzalek, laño beltzak illargia

Estali ta izar bat zerun ez izaki.

 

Atsedena Trazi guda-miñak. Urre,

arri-eder, yantzi-pitxiz erosgarri

ez dan atsedena daska Medar gezi

-ontzi ederdunak, ene adiskide!

 

Biotz larri ikarak ta gela goi ingurun

egazka ari diran ardura samiñak

ezin baiditu ken aberaskizunak,

ezta Konsul'aren bide-señak ere.

 

Maian gurasoen gatzontzi txikarra

duna, urriz zori oneko bizi da.

Ta aren lo ariña ez dio ausiko

beldur lau-orriak, naiz urre goseak.

 

Bizi aldi motxan zertako ainbat nai?

Zergatik ibilli beste eguzki batek

yotako lur billa? Aberri-iges eiñaz,

nork bere bururi ere iges al ote?

 

Burni-orizko itsas-ontzitara ere

igoten du kezka zantarrak. Zaldunak

ere ez oi ditu uzten, laño-aize yasa

ta basauntza baño ariñago baita.

 

Oraingoaz biotz-pozik zera-eta,

etorkizunaren axola ez izan.

Latz minkatxa parre paketsuz goxotu:

Edonundik iñor ez da zoriontsu.

 

Akile argia erio lasterrak

ondatu, ta Titon zartzaro luzeak

ikoldu omen zun. Ukatzen dizuna

neri emango dit zoriak, agian.

 

Zure baranoan artalde ugari

ta Sikular beiak orruka dituzu,

gurdian lotu-gai beorra irrintzika

ta yanzki ederrak yantzi oi zaitute.

 

Neri, berriz, baratz txikarra baserrin.

Kamene'ko Graien arnas arin mea

ta gizabar ezpain-beltz aurka arbuia

eman dizkit zori egi maitaleak.

 

 

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus