NON SEMPER IMBRES NUBIBUS...

Beti, etengabe, ez dario euria

laño beltzetatik alor gañetara.

Kaspi itsasoa ez astintzen, aiskide,

ekaitz iperlokak elkar atzemanka.

Armeni bazterrak illero ez daude

elur izozpean; ez dute iarrosten

beti, aize yasak Gargain-artadia:

zumarra aro-oro ez dago orriz alargun.

Zu, berriz, Miste illa beti deitoratzen.

Artizar sor ta euzki goiztarrari

igesi itzaltzean, zerorren begiok

zara-zara nigar malkoa darite.

Antiloko maite zana baño irutan

zarrago zan aren Nestor aita, beti

negarrez ez zegon; Troilon eriotzaz

aren aita-arrebak ez ziraden urtu.

Negar eresioi atertu egikek!

Ta Augustu Kaisarren gurendak abestu!

Gizon menpetuak gañean izaki,

zurruta txikigoz doan Medu ibaia.

Nipates izotzak yota zurrundua,

beren muga barnez zelai estuetan

zaldiz aritzera beartu dituan

Gelonon-gurenda berriak abestu!

© Iokin Zaitegi