ANBOTO'KO SORGIÑA

 

Anboto'ko sorgiña!

lotan nengonean

zure adats ederren

ille kizkurpean,

eresi ederrena

abestu zenuan

mendi gorri gañetik

baso zoratuan.

 

Bakaldunen antzeko

urrezko makilla

zure eskutik yaso nun,

sari biribilla.

Ametsetan niardun

mutiko bipilla,

ta eguzki beti yai

eldu nere billa.

 

Dana ametsetan ei zan!

eresi ederra

eta urrezko makilla.. .

lillura alperra!

Geroz, eresi bera

entzun nairik, aurra

iduri, mendiz nabil,

begitan nigarra.

 

Guatemala'n, 1945

 

 

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus