VIII

MORIAH MENDIAN

                                        (Etor. XXII, 3, 18)

Abraham eta lzaak heldu dice.

Kantariak, heieri beha laude, lau lerrotan emanak, lau zurubi iduri edo menditto bat.

lzaak-en bizkarrean egurra. Abraham-en eskuan sua.

Kantariak jauntzi luze xuriekin.

Hastean argi guti eta hunela daude guziak:

                Kantariak                                                Kantariak

                Kantariak                                                Kantariak

                                                                                     Abraham

                                                                                     Eta Izaak

Gururatzean hunela izanen dire:

                                               Abraham

                Kantariak                                                Kantariak

                                                   Izaak

                Kantariak                                                Kantariak

Izaak

                (Kantuz)

                Huna sua      eta egurra

                       Bainan nun da bildotsa?

Abraham

                Utzak, seme,      Jainkoaren gain

                       Eskaintzako bildotsa.

Izaak

                Ez ote da      Guhauri aita

                       Bildotsa bilatzea?

                Jainkoaren      emaitzez baita

                       Gure lurra betea.

Abraham

                Bildotsetan      Nihauk zoin hauta

                       Nola jakin dezaket?

                Jaunak berak      daki zoin duen

                       Nahi eta zoin laket.

Izaak

                Bildotsetan      Har-zazu, aita,

                       Ederren eta maitena:

                Zor diozu      Jainko Jaunari,

                       Zor diogu den dena.

Abraham

                Ederrena      Eta maitena

                       Zu zaitut zu, Izaak.

                Zutaz ote      Nau gabetuko

                       Gure gaurko eskaintzak?

Izaak

                Nahi balu      Jainkoak hola,

                       «Bai» erran nezoke nik:

                Naizen eta      Dutan guzia

                       Baititut haren ganik.

Kantariek

                Ai! beha zak, Izaak, beha mendieri

                Entzun-zkik lur soinuak aize eta xori...

                Zu zare zu Jainkoak nahi bildots hori.

                Mendi buruek egin dirdir zeruari,

                Itsas-aizeek soinu, xoriek tiruri...

                Zu zare Jainkoak nahi bildots hori.

                Urak xirripaka jauts eta kurrunkari,

                Zenbat nigar lurrean behar den ixuri...

                Zu zare zu Jainkoak nahi bildots hori.

                Zara, zure Izaak, norat zaitzu ari?

                Zeinu-danga, hil-oihu, alargun-intziri...

                Zu zare zu Jainkoak nahi bildots hori.

(Kantariek belaun bat lurrean. Abraham gain-gainean. Kanieta aitxatuko du eta lzaak egurren gainean etzanen). Soinu.

Kantariek

                (batek kantu edo biek. Bertzek aho hetsirik, soinu)

                Diren guziak beite bizitzetik geldi:

                Hiltzeko irrintzin bat bota mendiz mendi.

                Moriah gain gainean daude biak orai

                Aita-semek Jaunari minez diote: bai!

                Diren guziek beite bizitzetik geldi:

                Hiltzeko irrintzin bat bota mendiz mendi.

                Aitak behar du orai —lama sabachtani!—

                Bere seme bildotsa hil eta eskaini.

Zerutik mintzo bat

                Abraham! Abraham! Goikoaren gizona.

Abraham

                Hemen nauzu, Jauna.

Jainkoa

                Etzazula eskua heda

                Haurraren gainera.

                Etzazula gaizkirik egin. Aski da.

                Badakit orai Jainkoaren beldurra

                Badela zure bihotzean.

                Galdetu dautzut seme bakarra

                Eta ez duzu ezetz erran.

Kantariek

                Zure semea, zure bakarra

                       Nik osoki galdatzean

                       Ez baituzu ezetz erran:

                       Jainko Jaunaren beldurra

                       Baduzula bihotzean

                       Eman duzu agerian.

                Galdatu dautzut seme bakarra

                       Eta ez duzu ezetz erran.

                Gorputz neurriak, odol neurriak

                       Baititutzu kraskarazi

                       Zu baitan naiz orai bizi.

                Eginen ditut gizon guziak

                       Herriz herri, mendez mende

                       Zuri esker Jainko seme.

                Galdatu dautzut seme bakarra

                       Berehala duzu eman.

                        * * *

Jainkoa

                Gorputz odolez izanik ere

                       Elgarretarik denak arrotz,

                Zutan gizonek eginen dute

                       Sinesteaz bat sekulakotz.

Kantari guziek

                Muga, neurriak utzi-eta,

                Abrahamtarrek dugun kanta.

                Jainkoa dugu denek aita:

                Munduan dugun elgar maita.

Jainkoa

                Itsas-ondoan bezenbat legar

                Zuri semeak sortu behar.

                Beha geroan zenbat gizalde

                Beha zeruan zenbat izar.

Kantari guziek

                Muga, neurriak utzi-eta,

                Abrahamtarrek dugun kanta.

                Jainkoa dugu denek aita:

                Munduan dugun elgar maita.

Jainkoa

                Nere betiko Izpiritua

                       Ibiliko da jendez jende:

                Bat eginen du barnez mundua

                       Denak doatzin zeru alde.

Kantari guziek

                Muga, neurriak utzi-eta,

                Abrahamtarrek dugun kanta.

                Jainkoa dugu denek aita:

                Munduan dugun elgar maita.

Beloke-n, 1971

© Xabier Iratzeder