V. TRUMOIAK ESAN ZUENA
Aurpegi izerdituetako zuzien gorritasunaren ondoren
Lorategietako isiltasun izoztuaren ondoren
Harri lekuetako hilzoriaren ondoren
Oihua eta auhena
Gartzela eta palazioa eta udaberriko
Trumoiaren burrunba hurrineko mendien atzean
Bizirik zegoen hura hilik dago orain
Gu bizi ginenok hiltzen ari gara orain
Pazientzia pixka batekin
Hemen ez dago urik arroka hutsa baizik
Arroka eta urik ez eta bide haretsua
Bidea han goian mendietan bihurka
Urik gabeko arrokazko mendietan
Urik balego edaten geldituko ginateke
Arroka artean ezin daiteke gelditu ez pentsatu
Izerdia lehor dago eta haretan daude oinak
Arroka artean urik balego
Mendi hila xisturik jaurti ezin duen hagin xanxartuen ahoa
Hemen ezin daiteke gelditu ez etzan ez eseri
Isiltasunik ere ez dago mendietan
Euririk gabeko trumoi lehor antzua baizik
Bakardaderik ere ez dago mendietan
Lokatzezko etxe arrailduen ateetatik arbuioz
Begiratu eta marmaratzen diren aurpegi gorri arruntak baizik
Urik balego
Eta arrokarik ez
Arrokarik balego
Eta ura ere bai
Eta ura
Iturri bat
Potxingo bat arroka artean
Uraren hotsik balego soilik
Ez txirrita
Eta belar lehorra kantatzen
Arroka gainean ur hotsa baizik
Xoxoak pinuetan kantatzen duen lekuan
Drip drop drip drop drop drop drop
Baina ez dago urik
Nor da beti zure aldemenean ibiltzen den hirugarrena?
Kondatzen dudanean, zu eta ni bakarrik egoten gara elkarrekin
Baina bide zurian aurrera begiratzen dudanean
Beti dago beste bat oinez zure aldemenean
Mantu arre batez estalirik lerratzen, kapelatua
Ez dakit gizona ala emakumea
— Baina nor da zure aldemenean doana?
Zer da hots gora hori aidean
Ama negarraren zurrumurrua
Nortzu dira lautada amaigabetan, ortzemuga lehunek
Soilik zelaturiko lur arrailduan behaztopatzen,
Ugaltzen diren oste kapelatu hoik
Zer da mendien gaineko ziutate hori
Arraildu eta berrosotzen eta aide morean lehertzen den hori
Erortzen diren dorreak
Jerusalem Athenas Alexandria
Vienna Londres
Irrealak
Emakume batek hestu bildu zuen bere adats beltz luzea
Eta zurrumurru musika biolineatu zuen hari hoietan
Eta saguzaharrek, haurtxo aurpegiak argi morean,
Xistu egin zuten, eta hegalak astindu
Eta buruz behera narraztu ziren horma beltzituan behera
Eta zangoz gora aidean dorreak zeuden
Errepika oroituriko kanpaiak, orduak ematen dituztenak
Eta patin hutsetan eta osin lehorretan abotsak abesten.
Mendien arteko zulo galdu honetan
Ilargiaren argi mehean, kantatu egiten du belarrak
Hilarri abailduen gainean, kaperaren inguruan
Hutsik dago kapera, haizearen etxea soilik.
Ez du leihorik, eta kulunka ari da atea,
Inor mindu ezin duten hezur lehorrak.
Oilar bat bakarrik zutitu zen teilatuan
Ku ku rruku ku ku rruku
Oinaztargi dirdira batetan. Gero haize bolada heze bat
Euria ekartzen.
Ganga murgildurik zegoen, eta hosto lasaiek
Euria igurikatzen zuten, hodei beltzak hurrin
Himmavant gainean elkartzen ziren artean.
Oihana makurtu, konkortu egin zen isiltasunean.
Orduan trumoia mintzatu zen
DA
Datta: zer eman dugu?
Adiskide enea, odola ene bihotza eragiten
Zuhurtasun haro oso batek ere sekula
Ordain ez dezakeen ausardia izugarria
Honegatik, honegatik soilik, bizi izan gara
Hori ez da aurkitzen gure nekrologietan
Ez armiarma onuragarriek ehoturiko oroitzapenetan
Ez abokatu argalek hautsiriko zigiluen azpian
Gure gela hutsetan
DA
Dayadhvan: Giltza entzun dut
Atean behin biratzen eta behin bakarrik biratzen
Giltza dugu gogoan, bakoitza bere gartzelan
Giltza gogoan, bakoitzak gartzela bat finkatzen du
Gaua abailtzean soilik, zurrumurru hutsalek
Une batez dute Coriolanus hautsi bat berbizten
DA
Damyata: Itsasontziak alaiki
Erantzun zion, bela eta arraunetan ohituriko eskuari
Itsasoa bare zegoen, zure bihotzak alaiki
Erantzunen zukeen, gonbidatuez gero, taupada obedientez
Esku kontrolatzaileen agindua.
Ur bazterrean eseri nintzen
Arrantzan, ene gibelean lautada idorra
Ordenatu ahal izanen ote ditut inoiz ene lurraldeak?
Londreseko Zubia erori egten da erori erori
Poi s'ascose nel foco che gli affina
Quando fiam uti chelindon —oi enara enara
Le Prince d'Aquitaine à la tour abolie
Puska hauk ene hondakinetan sostengatu ditut
Why the Ile fit you. Hieronymo's mad againe
Datta. Dayadhvam. Damyata.
Shantih shantih shantih
© T.S. Eliot
© itzulpenarena: Joseba Sarrionandia