Zer poz dute mila urtek

ta mila urteren atseginak

derrigorrezko betiko egona

datorrena dakigula?

Ezin bestean

hotzak hil beharko duenarentzat

alfer alferrik duk

sua pizten ahalegitea.

Esan huen hik:

bizitzak bizitzea merezi badu

heriotza ez da heriotz.

Ba ote hekien, ordea,

zer bizitza den gerokoa?

Betiko ixildu haiz

joan hintzanetik.

Hire hitzaren aingurak

ez hinduen bizitzari lotu,

eta joan haiz

aingura gabe, itzala galduta

itsaso izkutuetara.

Zein portutan lotu diok

bizitza izanaren moileari?

Horregatik, Axular,

bildur bezain maite diat nik

bizitza triste hau.

III

© Joxe Azurmendi