NEGUKO AMETSA

 

Neguan, burko urdindu

wagoe arrosa ttipian

abiatuko gaitun

zein ederto, biok batera.

Musuz beteriko habiak

kokatzen ditun hango

izkina amoltsu bakoitzean.

 

Begiak hertsiko ditun

ez ikusteko leihotik

keinu eta espantu,

ilunabarreko itzalak

munstro nazkagarriak,

deabru eta otso beltz

andana espantagarria.

 

Gero hire aurpegian

hazgura dun sumatuko

muxu bat doia,

armiarma zoro antzo,

hire lepoan korrika.

 

Eta burua makurtuz,

esango deustan:

«habil bila»

—Eta xamorrotxoa

aurkitu bitartean

izanen dinagu astia

—hain baita ibiltaria!

 

 

Rêvé pour l'Hiver

L'hiver, nous irons dans un petit wagon rose / Avec des coussins bleus. / Nous serons bien. Un nid de baisers fous repose / Dans chaque coin moelleux. // Tu fermeras l'œil, pour ne point voir, par la glace, / Grimacer les ombres des soirs, / Ces monstruosités hargneuses, populace / De démons noirs et de loups noirs. // Puis tu te sentiras la joue égratignée... / Un petit baiser, comme une folle araignée, / Te courra par le cou... // Et tu me diras : «Cherche !», en inclinant la tête, / — Et nous prendrons du temps à trouver cette bête / — Qui voyage beaucoup...

 

 

© Arthur Rimbaud

© itzulpenarena: Mikel Lasa

 

 

"Arthur Rimbaud - Poemak" orrialde nagusia


www.erein.com
www.susa-literatura.eus