Anastasio Arrinda Albisu, zenbait idazketan Anes Arrinda eta Anes Lazkau´ko, (Lekeitio, Bizkaia, 1912ko ekainaren 17a - Deba, Gipuzkoa, 2004ko maiatzaren 19a), apaiza, euskal idazlea eta ikerlaria.

Asier Serrano Lasa (Eibar, Gipuzkoa, 1975eko maiatzaren 20a - ) euskal idazle eta kantugilea da.

Balendin Enbeita Goiria (Muxika, Bizkaia, 1906ko maiatzaren 20a - 1986ko azaroaren 20a) bertsolari eta euskal idazlea izan zen.

Patxi Zabaleta Zabaleta (Leitza, Nafarroa Garaia, 1947ko maiatzaren 20a) euskal idazlea eta Aralar alderdiko politikaria da. Herri Batasunaren sortzailetakoa eta mahaikidea izan ondoren, desadostasunak zituela eta, 2001ean alderdia utzi eta Aralar sortu zuen. Nafarroa Bai bultzatzaile handienetakoa izanda, egun, 2007ko eta 2011ko hauteskundeetarako koalizio horren Nafarroako lehendakaritzarako hautagaia izan zen. Halaber, euskaltzaina da 1986tik. Idazle gisa, Gorka Trintxerpe izengoitia erabili zuen gaztaroan.

Mañex Etxamendi Etxebarne (Ezterenzubi, Nafarroa Beherea, 1873ko maiatzaren 20a - 1960ko apirilaren 28a) euskal idazle eta bertsolaria izan zen.

Paskual Bernardino Biguria (Elizondo, Nafarroa Garaia, 1871ko maiatzaren 20a - Donostia, Gipuzkoa, 1932ko uztailaren 4a), goitizenez Prantzisko Elizondarra deitua, apaiza eta euskal idazlea izan zen.

Xabier Soubelet Laskibar (Ziburu, Lapurdi, 1953ko maiatzaren 20a) margolaria, kantaria eta euskal idazlea da.

Ferrater, Gabriel. Kataluniar poeta (Reus, 1922 - Sant Gugat del Valles, 1972). Matematikako ikasketak egin zituen Bartzelonako unibertsitatean. Poema intimoak, sentipenezkoak eta erotikoak idatzi zituen. Obra nagusiak: Da nuces pueris (1960), Menja't una cama (1962, Jan ezazu hanka bat) eta Teoria dels cossos (1966, Gorputzen teoria). 1968an bere poemen bilduma bat eman zuen argitara, Les dones i els dies (Emakumeak eta egunak) izenburupean. Orobat hizkuntzalaritza eta literatura kritika lan bikainak argitaratu zituen. Bere buruaz beste egin zuen.

Balzac, Honoré de. Idazle frantsesa (Tours, 1799 - Paris, 1850). Hamalau urterekin Parisa joan zen bere familiarekin; bi legegizonekin aritu zen han lanean. Hogei urte zituela familiarekin ados jarririk, bi urteko epea hartu zuen bere idazle bokazioa frogatzearren. Bere lehen lanek —izengoitiz sinatuta argitaratuak— ez zuten arrakastarik lortu. 1822an Mme de Berny-rekin harremanetan jarri zen; honek aristokraziaren mundua ezaguterazi zion eta diru laguntza eskaini. 1825etik 1828ra bitartean zenbait negozio abiarazi zuen, baina batere onik gabe. Handik harat, amodiozko atxikimendu ugariekin batean, literatura lan joria eta funtsezkoa burutzeari ekin zion hogei urtez bete-betean. 1829an jadanik bere izenez sinaturiko La physiologie du mariage saioak eta Le Dernier Chouan eleberriak —1841ean Les Chouans izango zenak— entzute handia eman zioten. Eleberriak etengabe argitaratzen jarraitu zuen, horien artean: Une passion dans le désert (1830), La peau de chagrin (1831), Le curé de Tours (1832), Eugénie Grandet (1833). Laster, eleberri bateko pertsonaiak besteetan ere agerterazteko ideia otu zitzaion, era horretara gizarte oso bat moldatzeko moduan. Le Pére Goriot (1834) eleberrian lehen aldiz abiatu zen bide horretan barna. n Balzac-ek laurogeitamabost bat eleberri idatzi zuen, La Comédie Humaine izenburupean bildurik. Gainera, hogeitamar ipuin (Les Contes drolatiques, 1832-1837) eta bost antzerki idatzi zituen. Egunkarietan eta aldizkarietan Balzac-en sinadura guztiz preziatua zen. Gutun ugari idatzi zuen; 1850ean haren emazte bihurtu zen Eveline Hanska-rekin, bereziki, gutun truke luze bezain interesgarria izan zuen. n Balzac-en prosak Frantziako gizarte osoa azaltzen dio irakurleari, berak zioenez «erregistro zibilarekin lehian». Frantses gizartearen irudi hau moldatzearren, Balzac-ek estetika errealista erabili zuen, xehetasunez beteriko deskripzio eta erretratuak eginez. Kontatzailearen antzeak eta pertsonaien gorabehera psikologikoen eta sozialen analisi sakonak eman diote eleberri bilduma honi literatura modernoan merezimendu osoz lortua duen lehen mailako lekua.