inprimatu
Afruntua
Izenburua:
Afruntua
Sinadura:
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):


Argitalpena:
Herria.
Urtea:
1966
Argitalpenaren urtea:
Alea:
839.zk.
Orrialdea:
4

Afruntua

 

 1

 

 Marisants lats-harrian,

 Oin-huts eta beso-has,

 Kantuz ai da lanian,

 Omor onez aberats.

 

 2

 

 Urrundik entzun duke

 Gazteluko nausiak:

 Nehun ere ez dauke;

 Bildu du kantoriak.

 

 3

 

 Jautsi da oihanpetik

 Errekaren hegira:

 Haitz baten gibeletik

 Plantatu da begira.

 

 4

 

 Kantua eder, bainan

 Neskatxa ederrago;

 Musde Migel Subiran

 Arras hartua dago.

 

 5

 

 - Xuritzale pollita,

 Nahi nuke zurekin,

 Lan hori finitu-ta,

 Solas-aldi bat egin!

 

 6

 

 - Solas egin ditake

 Lanen artetik ere...

 Latsagei ba zinuke

 Boketa onik nere?

 

 7

 

 - Banuke aipatzeko

 Latsatzeaz bertzerik;

 Bihotza zuretako

 Arras daukat harturik!

 

 8

 

 Sarri bi orenetan,

 Mahainetik lekora,

 Haitz handiaren pean

 Solastatuko gira.

 

 9

 

 Musde Migel tank han zen

 Erran zen tenorean;

 Goait zagon Marisantsen,

 Haitz handiaren pean...

 

 10

 

 Marisants ez agertu,

 Arros'eta klabedin!

 Musde Migel gelditu

 Zehe bat sudurrekin!

 

 11

 

 Bainan, etxerakoan,

 Neskatxa ikusi du

 Gazteņo batekilan

 Leihoan buruz buru.

 

 12

 

 Gizon-emazte gaiak

 Irria ezpainetan;

 Subiran jaun gaixoak

 Afruntua kopetan.


inprimatu