Bizi bearra
Aurraitz
Bizi-bearraren indarrak
bultzaz garoaz, aurrera.
Jausi ta jagi, izerdi ta otz,
atsekabe ta pozkida:
Guztia zapalduez, batzu,
asko ta asko, menpean, estu.
Askatasunaren oiuak
anots zoli, biotzetan.
Iskillazkarren dardareaz
bizitza artega, ixilpean.
Makalak oinperatu ta ausi:
bidebagakeria nausi.
Burugin eta iskilludunak,
zeri degitse, baiña, argi?
Zapalduen egotarria
itxaropenez urduri:
Iskillu-arteko bakea,
errientzat bildurgarria.
Jabe bakien deadarrak
urrats ixilletan, ziper,
Gau illunen ezkutuak zear,
gogalen kemena, zuzper.
Ardurabako, geldo, erkin,
etoien laguntzaille ziztrin.
Baitegiko ate astunak
egun mingotzen lekuko.
Arnasa aulak odoltzan, narraz,
ez dabe iñor aldezteko:
Amen zotin, malko ta neke,
oiñaze artean, bake eske...
Ta kirolen laiñoa, aroan,
gogapen ta asmu lausotzen.
Alper eta zantarren esku
zintzoen bizia, ittoten.
Errien sena arduraz dabil:
kate artean ez dau, ba, nai il.