¡O nere lurra!

Arzac, Antonio

 Zerurako jaioa

 Nago ni lurrean,

 Penaz bete-beterik

 ¡Ara! joan naiean!

 Baña agertzen bazait

 Begien aurrean

 Famili euskaldun bat

 Zure pinturean,

 ¡An!... sartzen naizanean

 Euskal-mendi pean

 Basoan gordetako

 Baserri zarrean,

 Sasi-mutill liraña

 Asitzen danean

 Chilibitua jotzen

 jai arratsaldean

 Zortzikora bildurik

 Zelai bazterrean

 Neskach-gizasemeak

 Lege ederrean,

 Echeko andre onak

 Aingeru antzean

 Pobrearen chapelan

 Limosna jartzean,

 Aiton buruzuriak

 Gero arratsean

 Mai garbi umill ura

 Bedeinkatutzean,

 Amonak sukaldean

 Kontu kontatzean,

 Euskeraz ziñatutzen

 Aurrak ikustean,

 Ta errosarioak

 Gaba lurrindzean...

 ¡Emen daukat Zerua

 Nere lur, maitean,

 Dena izarratua

 ¡Zuk! esku artean!