Mendiyak
Arzak, Antonio
1
Mendiko umea naiz,
mendiya det maite
ez nitzake biziko
menditik aparte;
eta gaur kalean ¡ai!
bizi banaiz ere,
ez naiz bizi mendira
begiratu gabe!
2
¡Zeñen ederrak dauden
oso zuriturik,
elurrezko soñeko
orretan bildurik;
lengo anai-odolak
damuz estaldurik
aingerutxoen jantz
garbia arturik!
3
Otza, ixilltasuna,
bazter danetatik,
zerbait ikusi nai ta
ezer ez inondik;
ez zaldi, ez betizu,
ez auntz ez ardirik,
denak, denak joan dira
lurra ¡lo! utzirik.
4
Egunak badijoaz
ta lurra beti lo
elurra berriz dator
gero ta geiago,
ta ¡an, ermitan! borda
baño aronzago
arzaiaren alaba
erregutzen dago!
5
¡Nola, nola ote du
gaixoak eskatzen!...
elurrak asten dira
bertatik urtutzen,
eguzkirikan ez da,
eta dot pensatzen
Birjiñak ote duen
malko bat ixurtzen!
6
Esnatu zaitez lurra,
esnatu len-bailen!
¡atoz udaberria
bazterrak poztutzen!
txoriak ikusteko
kabiak egiten
eta bildots txikiak
mendiyan jostatzen.
|