Aranzazu-ko Ama laztana, atoz gugana!

Arzac, Antonio

 Eri dagoen baten gela tristean

 Arrats-luzean jan... isiltasunean!

 Argi chiki bat doi-doi dago pisturik

 Bere errañuz zure ichura inguraturik.

 Ala berean ¡Ama! nik, euskalduna,

 Ikustendet gaur zure Aranz kutuna

 Mendi tartetik nere Euskal-lurrean

 Illargia gaubean ateratzean.

 -¡Sendanazazu, arren!-dio eriak

 -¡Salbanazazu!-eta... bere arpegiak

 Billatzendu zurea ¡Ama laztana!

 Au da nere esana ¡O Erregiña!

 Ta ezpagera Zu koroitzeko diña

 Barkaturikan ¡igo! ¡igo zugana!