Pake-bidea

Iturbe Balda, Martin

 Gau erdiko neke-arantzetan

 lotara makurtu naizenean,

 pentsamentutan piztu zaizkida

 nere buruko orratz zutiak;

 Lan ona egin dut nere ustetan,

 hortaz nuen bihotza pozetan.

 Lana, ordea, ez da bukatu;

 jardun berria ezin ukatu

 eskean datorren haizeari;

 bihar ere beharko dut ari

 bide berriak urratzen; eta,

 bizia ez baida berriketa,

 mentu txikiz arnasa aberasten

 jarraiko dute nere eskuek.

 Esperantzaren ate estuek

 geldiunerik ez dute onartzen.

 Nagiz ez da bizia asetzen!

 Eskerrak emango eroriak,

 senda dizkiot eta zauriak.

 Nik, ordea, neure eskerra

 irauliko haren bihotzera,

 berak eskeini baidit aukera

 bizi dezadan ongile-kera.

 Diruak ez du bihotza asetzen;

 txalo hotza, haize huts bihurtzen.

 Belaunak loietan ezartzean

 erori denaren soin-ertzean,

 aitor lezake gizonak zorrotz:

 «Burruka hil da, egiz, betikotz».

 Pakeak ez du beste biderik:

 ON EGIN!!!!

 Ez da beste ezeren beharrik!!!!!