Nere izateaz

Ferran, Bello

 Jadanik argia denboraren saldukeriz

 dirdiratzen zen nigan,

 nik ordea, beti bezala buru zutik esango dut:

 «Bizitzarena naiz, baita ere gizonarena, orain...»

 Jadanik xoriak hertsirik kantatuko dute

 guziak batera malenkoniaz oro

 orduan ez dut izango jadanik

 oroitzapena baizik.

 Jadanik denboraren buruan eginikako zoldura

 izanen da betiko deseginaz nere baitan,

 poliki poliki baztertuz

 nere egiazko izatea,

 itxaropen loturak nigan utziz

 jadanik gutiziatsu Jainko eternalaren alde.

 Jadanik orduan dakit

 inoiz ez ilargiz eta ez beranduko oroitzapenez jakina

 eta arrazoi emango diot

 inork hauteman ez zion nere izateari,

 (erdi klasiko jadanik erdi erromantiko),

 jadanik nere baitan sortzen zen poeta izatea.