Hibaiaren uholdea

Otero eta Muñoz, Bladi

 Gerriraino odola eta noizen behin

 ahoraino

 noa

 aurrera, ahoraino odola, astiro,

 noizen behin

 noa

 aurrera, lur zahar honen gainean, odolez

 bustirikako lurraren gainean,

 noa

 aurrera, astiro, besoak odoletan

 sartzen ditudalarik,

 noizen behin odola edaten dudalarik,

 Europaren gainean noa

 nola barko tormentatu eta desmareatu baten brankan,

 odola egiten duena,

 noa

 begira, noizen behin

 zeru

 behera,

 ematen duena

 isuririkako odol gorriaren argia,

 aurreratzen naiz

 oso

 nekez, odol sarritan besoak sartzen

 ditudalarik,

 hazi gorri baten modukoa

 da,

 gizon biziek eta hilek botarikakoa,

 terrepente ebakiak,

 bapatean zaurituak,

 haurrak

 bihotz ttikia iraulirik dadukatelarik,

 noa

 odol isuritan sarturik,

 noizen behin

 igatzen zait begietara eta eztut ezer ikusten,

 eztut ezer ikusten ezpada

 odola,

 beti

 odola,

 Europaren gainean eztago ezer ezpada

 odola.

 Odolezko arrosa bat dakart

 esku odoleztatuen artean. Eztagoelako ezer ezpada

 odola,

 eta ikaragarrizko egarri hat

 odolaren erdian deiadar egiten duena.