Maiteari (Agur-itzak)
Gandiaga, Biktoriano
I
Gauza ederrok baiņo ederrago ba da
gauza eder guztiok egin zaituena,
itxi eidazu, arren,
beregana joaten,
maite kutunena.
Ederra iat mundua,
zu ederragoa:
alabaiņa areago -neure atsegin ori-,
zeuk agertu denstazun Egille Jainkoa.
Itxi eidazu bada
beregana joaten,
maite kutunena.
II
Nik etzaitut lagako
arimaz, egundo,
neure erraien arreba
birjin ta lorazko.
Pozik eroango dot zure gomuta leuna,
neure Jaunaganako, bakartade bidez.
Beti maiteko zaitut biotz-ondo gurenez
argia ta egia maite ditudan lez;
beti maitasun garbiz...
beti gogo utsez.
Jaunari opalduko deutsat ardo dakion
zugan maitez eskeiņi
eustan zoramena.
Profesa egun aundiz eder ixuriko dot
bere ontzi garbian...
beste zenbait naiari gozokin batera.
Neure opari zindo: Jaunaren eskuetan
ziur izango zaitut, galtze-bildur gabe.
Eta zugaitik asau maitatuko dot Jauna
eta arima zoratuz maiteko zaitut, laztan,
deitu nauan Jaunagan
biotz-aldatu-bakez maite nai zaitudana.
III
Zure edertasun ori
Jaunagan lego obeto
arengan ez bait da
sekula galduko.
Itxi eidazu bada
Jaunari opalduten
zure edertasuna.
IV
Ez dakizu lorea
jausiko iatzuna?
Begira zeure ama
beste zeure pareko
eder bat izana.
Lorea joan iakon,
orri-guri zana
trukutz geratu da.
Ez, neure kutuntxu;
txarto aituta zagoz:
Ondoa ez dozu
lore-bizitzan geien
maitatu bear dozun
gauzea... bai zera!
Loraetan ba da,
zerbait, loraekin
galduten ez dana:
Loraen zoramena
dagian ederrezko,
jainko "tasuna" da.
V
Eguzki aundiaren
ispillu txiki diran
gauzak urtuko dira;
ez azaldu daroen
jainko "tasun" printza.
Aidezko urre bat legez,
illaun eta iaio,
aldatuko da gero,
une batean, beste
jagiko dan aldi bat
apaiņez jazteko.
"Tasun" eder-altsua
ibil-sarri dago,
zertzu barriak sortu,
argitu... ta igaro.
Printza orrek ba dagi
zure zoramena,
itxi eidazu aren
jatorrian maitatzen
zure edertasuna.
VI
Ustelkorragaz bat bizi bear dogu.
Usteltzeko dana zergaitik maitatu?
Usteltzekoa onda-zorian badozu,
usteltzekoa barik, beti biziren dana
maitatu egizu.
Begioi irakatsi eiozue, maite.
Gauzok egun bateko loreak dirade:
Ustelkorrez jausi ta desegingo dira.
Baiņa jaunaren eder... "tasun" orren diztira,
izpien osotasun guztiez joango da,
urten gabe, aldikoz, urten dauan Begira.
Maite:
iadanik,
luzaro ausnarturik
bizi dodaz egiok.
jaungoikoagan nai dodaz, orain,
maite zaituen begiok.
Gauza ederrok oro,
jainko-argiz zarien
ezkerokoz eder,
Jaunagan nai zaituet.
.................
Nire maitetasunak
etzaitu aztuten.
