Etxe-min
Bellay, Joachim du
Ai, norbaitek al ba-lu, Ulise'ren antzera,
gure munduarentzat bideren bat urratu;
edo-ta lur onetan dirua inguratu
ta ondoren, itzuli etxekoen artera!
Ai, gure egoitz maitea, ta an genduen aukera!
su-ondoan bilduak diran kristau ta katu,
ta pakea gordetzen dagon gure tellatu!
Noiz itzuliko ote-naiz zuen epelera?
Ikus dezadan muño-gañetik gure etxea,
ta ez erromatarren jauregitako urrea;
atxurdin zuri-ordez, dezadan arbel latza.
Frantzi'ko Loire obe det, Tiber'ko ura baño;
utz Erroma'ko gañak, ta noan Lire'raño.
Itxasoaren ordez, Anjou, zuk dezu gatza!