Amets-zura

G. Muñoa

I

                       1

 Zazpi bihotz bete ezpatada,

 zazpi odol zaurien nigarra,

 zazpi amets gaizto datoz nigana,

 zazpi begiez biluztutako amaia.

 Azpilean arro urdin itsasoa,

 azti jokoz urraturik basoa,

 saskiz giltzaturik asmoa,

 aski gaurko ausardi pausoa.

 Kolorerik gabeko amets ilunak,

 zazpi zilar izarren disdira izkutua,

 lizardien arteko eroen zuzentasuna

 nonbait ahaztutako inoren bihoz odoltsua.

 Zazpi zentzu gabeko hitz gordinetan, gorderik

 lengoke, damatxo baten filosofia. Zazpi aldiz

 ahoskaturiko zazpi hitzetan, leudeke amoros

 haien gordelekuak. Askatasun ezan lokarririk

 gabe jositako zazpi lerrotan genezake itxuri bizitza.

 Bi tarteko lerroen artean igor al daitezke

 egun beteko zoramenaren miseriak?

             2

 Gabon Gauaren

 aparrez estalia,

 kaos guztien

 kosmosaren ikara,

 amets.

 guztiek dira gezur,

 gezur guztien,

 egiaren ikara.

 Babelgo dorrezainaren,

 hizkera urdina,

 urdina birgina,

 entzun, adi,

 baina ulertezina,

 ulertezina

 ulertezina

 gezur guztien

 egiaren ikara.

             3

 Kanpai dorreko,

 ezkil hotsa,

 dan dan dan

 dan

 joka eriotza

 Itsasoko Andra Maria

 babes hotsa,

 dan dan dan

 dan

 lurtarren ahotsa.

 Menditarteko Ama

 Seme eta Bildotsa

 dan dan dan

 dan

 erromesen laguntza.

 Oiartzunik gabeko

 kantuaren lotsa

 dan dan dan

 dan

 burua ezin altxa.

II

               1

 Bi, bizitzaren

 bi zatien bitarteko,

 doinu kilikariak,

 goibeltzen du,

 bihar arteko

 lori donirikoen ezpala.

 Bi, bisitarien

 bihotzen begitarteko

 kolorea irudikaririk,

 iluntzen da, egun lortzeko

 itsas ludikoaren aparra.

 Bi, bi ehiztarien

 grina garratza estaltzeko,

 txispa makilkalariak

 arrotzen du, basa, bazterreko

 gose tragikoaren sugarra.

 Bi, bi baleztarien

 bizkarra biderkatzeko

 gezi ziztalariak

 erdibitzen du, edozein gorteko

 pekatu kaotikoen sagarra.

III

             1

 Su, sutan dago

 hiria

 amets gorrien

 ur sakonetan

 murgildurik,

 su, sutan dago

 irria.

 Zu, zugan dago

 hazia

 gau frutuen

 lirikotasunean

 amildurik

 zu, zugan dago

 bizia.

             2

 Galdutako ludiaren

 ezpata disdiratsua,

 zilar ziztadaz,

 mundu amultsua.

 Galduz, galduz, dihoakit

 mundua, ahotsik, gabeko,

 amildegien, amiltze etengabean,

 eta zu, zure kobazuloko

 iluntasun estaliatik, gozo zuri

 zatoz, zatoz, bi ezpain,

 ezpain, ezti, gozagarri.

 Gizakume gizajoaren

 gizalegea bailitzan, leizeak

 narama, etengabeko jauzian,

 itzal basatien eztenkadak,

 irekin odola, sentikor

 sentibera, bera eta maitea,

 ezpainen tronu ilunean, dir dir

 zilarra bihotzera, zazpi suen

 zauriz, datza hila bihotza.

                         3

 Laino guztien azpitik izadia da. Izanik

 ere, lainoek gaituzte estaltzen,

 euri hotza.

 Lur irrikaz jauzten den itsas lizuna, beso

 ezetuen artean, besarkada sakona,

 uhin ahotsa.

 lluntasun sarkorrean, sortu berri, argi ikara

 da, ikara, zur eta huts, bizia

 eta eriotza.

 Ur bitan dihoa, ezinaren ahots zabala,

 egun gaurkotasunaren geroaz nahasturiko antzina.

 Bi izar bina zeru, urperatuz haragia, lizun

 atseginez, hornituriko zelaia, sabei lotsa.

 Barne muinetan ernaturiko, suzko haragi,

 bularra, bizitzara jauzitako ondorengoen malkoa.

 Irudi errepikaz, aztoraturik ispilua,

 islada ilun, disdira, itzal hertsien sakona.

 Zazpi lorez, zazpi sugez estaliriko antsia,

 bizi grina etsituaren, erioaren hurbila.

 Lelorik lelo, lehen aldiko lerrotik sendo,

 gordina, leloa aurrera doalarik

 datorkigu azkena.

IV

                 1

 Gauerdiko loraldi hezetan,

 amets lizunen

 koloreztutako beldurra,

 infernu itzalaren,

 amildegia,

 beltza elurra,

 hila ere

 baitago

 gizonaren lurra.

 Gauerdiko loraldi hezetan,

 bekatuen,

 —bekaturik balego—

 gau ezkilaren lotsa,

 beltza bihotza,

 bizia ere

 galdua

 heriotz hotsa.

 Gauerdiko loraldi hezetan,

 azken triptikoen,

 lurpeko herena,

 gizon bakoitzaren,

 jauzia,

 dama arrotza,

 joanik ere,

 doakigu

 azken esperantza.

               2

 Arpa itsuen, kantu

 lizunen artetik,

 artea, hartan

 artazuriketaren solasaldian,

 ardo gozoen

 garratz ozena

 isuri artean,

 atari atabikoaren

 mirakulu eta ametsa.

 Bat, eta bat,

 bi dira zeru,

 urdin itsaso,

 mugildurik musikaren,

 nota biluzien

 igeri sensualean,

 hezetasunaren gainean,

 adats magikoaren barna,

 makila eta sua.

             3

 BAGA

         ehiztari iluna mendi ikara

         egunez ere etxeratu arte GABA.

 BIGA

         txoria kantari zegoana

         asaldaturik izkutatu da KABI.

 HIGA

         argi kolorez zerua iduri

         deuseztatzeko gorrotoz gizona GAI.

 LAGA

         handi nahiak bularra puzturik

         adimen borondate hain maitasun arGALA.

 BOGA

         ilunduz doa basajaun mendietan

         adi aurra hoa lotara aKABO.

 SEGA

         azken bost puntuak indar beltzen

         eskutan datzate urrez loturik gauzKATE.

 ARMA

         txispa txistuz lurrera ezkila

         dinbili dandala urrunean marMARA.

 TIRO

         dandaba hotsa trumoia ote

         kaltea areago madarikatua HORI.

 BELE

         hegan zebilena lurrera bota

         bizirik utzi bazenu ia HOBE.

 PUM!!!!