Basarri'ri

J.M. Azpiri

                   I

 Zer gauza zailla dan neretzako

 Zutzaz zerbait esatea,

 Zuri dizudan itzal guztia

 Bertso bidez ematea.

 Errezago da iñok eginda

 Norberak irakurtea,

 Obe izango litzaidake, bai;

 Lan au utzita joatea,

 Baiña biotzak beartutzen nau

 Aurrera eramatea.

                   II

 Zorioneko Granada erreka

 Basetxe badeinkatua,

 Zu, Iñazio, munduratzeko

 Jainkoak aukeratua;

 Ala bearrez ume ziñala

 Sor-lekutik aldatua;

 Zarautz eder ortan izanik

 Beso zabalik artua,

 Geroztik orri ortantxe dezu

 Izatea sustraitua.

                   III

 Zarautz ertan zuen egoitza

 Izandu zan azken portu:

 Euskaldun giro benetakoa

 Zuk antxe zenduan lortu.

 Zenbat kantu zar entzun zenitun

 Guztiak gogoan artu:

 Gazte ziñala bertso

 Iturri Aundi bat zugan zan sortu,

 ¡Berdin gabeko Iturri garbi

 Iñoiz ez dana agortu!

                   IV

 Gazte aroan nabaiturikan

 Aberriaren Iparra,

 Gure izkuntza izandu bai-zan

 Zuk bazka zenduan larra.

 Bizi guztian euskerarentzat

 Jarririk zure indarra;

 Gizon batzuek eginagatik

 Zuri iseka ta farra,

 Alde danetan geratu dezuz

 Jainkoa ta Lagi Zarra.

                   V

 Bizi guztian ibili zera

 Gure izkuntza egiñez,

 Euskerarentzat izandu dezun

 Maitasunak eragiñez.

 Amaika aldiz aurkitu arren

 Egia esan eziñez;

 Zenbat une txar irentsi dezuz

 Zeure lanaren erdaiñez,

 Naiz eta etsal amorratuak

 Zuk aiña euskera jakiñ ez.

                   VI

 Bertsolaritza lengo tokitik

 Zuk egin zendun aldatu,

 Sagardo Upel artetik kenduz

 Antzokitara goratu.

 Aldi artako giro garratza

 Bertso legunez bozatu:

 Sasi artean zegon euskera

 Eroazpenez jorratu,

 Gazte arotik asi ta beti

 Gizonki dezu jokatu

                   VII

 Bertso kantuan gelditu gabe

 Uri ta baserrietan,

 Euskera ona erabiliaz

 Joaten ziñan tokietan,

 Zenbat biotz miñ lasaitu dezuz

 Aspaldi ederretan.

 Iñoiz ez degu itz txar bat ere

 Aurkitu zure itzetan,

 ¡Gure izkuntza maite degunok

 Zurekin gaude zorretan!

                   VIII

 Guda ankerrak arrapaturik

 Adiñik ederrenean,

 Gogo guztia ipini zendun

 Aberriaren onean.

 Baiña etsaiak nola zeukaten

 Indarra goi ta lurrean,

 Lepoa galdu baiño lenago

 Franco zaleen menpean,

 Egun batean azaldu ziñan

 Mugaren beste aldean.

                   IX

 Urteak joanik itzuli ziñan

 Berriro zeure kabira,

 Utzi zenitun senide gaixo

 Ta lagun zarren tokira.

 Denpora eldu zitzaizunean

 Bertso kantuan errira,

 Edo bestela baserritarrak

 Alaitutzera mendira:

 Urte aietan ez zan erreza

 Irtetzen plaza erdira.

                   X

 Zenbat urtetan bertsolaritzan

 Ta etzaude nekatuta!

 Zuk egindako lanen emaitza

 Gaur daukagu loratuta.

 Bertso giroa jarri diguzu

 Itz jatorrez apainduta;

 Bertsolaria gizon bezela

 Duintasunez goratuta:

 Zure izena geldituko da

 Betiko illezkortuta.