Mungia (2)

Faulin

 Kanta mendi ederrak goietan

 zuen bikaintasun bidez,

 zolitu mendian eztarriak

 ortzetik datorren aidez.

 Zugatzen edertasunak kanta

 orrietako arimaz,

 lurrari emon zuen agurra

 min luze orreen dardaraz.

 Mungi maiteko mendi gazteak

 udabarrian loretan,

 lur barrutik zugatzera doa

 erne-miña lerrenetan.

 Kanta enborra, kanta bizia,

 txoria dago aidean,

 bizia ta abestia datoz

 enbor sendoen artean.

 Judegu eta Gondramendia,

 bizkar garai aberatsak,

 antzina aritz ta gastañadi

 euzko lurraren emoitzak.

 Gaur, lertzundi illunez beterik,

 non ete da euzko lurra...

 gure mendirik maitegarrienok

 tristuraz dauke gaillurra.

 Mendi goiko iturri gardenak

 eguzki gabe itunik,

 oreina galdu da lerzundian

 otso baltzaz izuturik.

 Ollagorrak, neguan, estaltzen

 zentzun bako piñadian,

 eiztariak dabiltzaz ondoren,

 eriotza da mendian.

 Lengo bide alaiak il dira,

 larra ta sasia nausi,

 sasi arteko pizti borroka

 mendi malkarraren gaindi.

 Piztitzarrak eguzkia maite

 lurraren usain artean,

 zomorro gaisoak il-zorian,

 negar, etsai erpapean.

 Gaztañadiak...bizi emoilleak...

 zer dala-ta iges egin...

 mendi mamiñak ez al ziran

 on zuen sustrai barriekin...?

 Gaztain ta ariztiak maite ditut

 —mendien edertasunak—,

 zuen bizi ta babesa nai dau

 euzkotarren osasunak.