inprimatu
Elorri-lorak
Izenburua:
Elorri-lorak
Sinadura:
Agustin Beloki
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Beloki, Agustin

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1987
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1984
Orrialdea:
248

Elorri-lorak

 

Usarraga-zar

 

 Arrua mintegiko landare

 Oiartzun mendiko pago,

 bertsolarien enbor zuzena

 kondairaren adar sendo.

 Torre ezkillak iratzar naute

 zure illetak jo ta jo,

 une berean ni baitan nion

 —entzungo banitz naigo—,

 Aitaren naia bete nai zendun

 ederki betea dago.

 

 Euskadirentzat zorionean

 zure munduko sorrera,

 ainbeste gizon aundi bezela

 mendi baserri zarrera.

 Ango oiturak, ango izkuntza

 artu ta beti aurrera,

 artzai ta morroi, ikazkintzatik

 nekazari izatera,

 pausorik pauso erria landuz

 jaio, bizi ta ill zera.

 

 Urte zailletan zu izan ziņan

 Euskalerriko txoria,

 aberri sena jaulki ta jaulki

 euskaldun bertsolaria.

 Mintzaira gozoz igurtzi dezu

 Ama euskeran zeuria,

 naizta ez izan erabat aske

 ezagutzeko zoria,

 zuk ainbat, gutxik edertu dute

 Euskadiren istoria.

 

 Uri aundiak, erri errixka

 eta auzo urrunduak,

 artzaien borda, sagardotegi

 ta antzoki apainduak.

 Bizitzan zear, zure bertsoen

 testigu fin izanduak

 ipar ta ego, guztiok gaude

 zugatik maite minduak,

 gizonarentzat esker oberik

 ote dezake munduak.

 

 Bertsolaritza doaiaz gaindi

 gizatasun aundikua,

 neurri berakin neurritzen zindun

 zeu eta zeure urkua.

 Biotza zabal, fedean sendo

 gorrotorik gabekua,

 ainbat alditan aipatu eta

 goretsi zendun Jainkua,

 atseden gelan eman deizula

 betiko eser-lekua.

 

 Sentimenezko itz bakar auek

 zuri esateko agur,

 Oh! Uztapide zure oroitzaz

 ez gera aztuko samur.

 Goierrin lagun asko dituzu

 aiek esan didate gaur,

 zure obira urreratuta

 opaltzeko buru-makur,

 Aizkor ondoko elorri lorak

 eta eskutatxo bat lur.

 

 


inprimatu