Eguzkiari abestia

F. Mistral

euskaratzailea: A.O.

 Provenza'koeguzki aundi, — ipar-aizearen aita-kide pozkor, — zu, Durenko odol

 gabetzen dozun ori — Krau'ko ardao ibai bat bezela.

         Dizdiz eragiozu sutontzi gorri orri! — Egotz eizuz itzalak eta

 izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!

         Zure garrak erreten gaitu, — ta, alan be, uda etortean, — Aviñon, Arles

 eta Marsellak — jainko bat legez zaitue artzen.

         Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorri orri! — Egotz eizuz itzalak eta

 izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!

         Zu ikusteko, lertxunak — gero ta gorago digoe, — eta ziza gaixoa —

 kardulatz oiñean azten da.

         Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorri orri! — Egotz eizuz itzalak eta

 izurriak! — Arin! Arin! Arin! — ager zakiguz, eguzki eder!

         Eguzkiak, lagunak, lana ta — abestiak sortzen dauz, — eta aberriazko

 maitasunsua — , eta errimin gozoa.

         Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorriari! — Egotz eizuz itzalak eta

 izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!

         Eguzkiak ludia argitzen dau — eta berotuz, berau janaritu... — Ezpei

 iñoiz estali! — ororen azkena bait litzake.

         Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorriari! — Egotz eizuz itzalak eta

 izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!