Azken agurra, Arrigorriaga'ko
nere adiskide izandako Patxi Ibarretxe'ri
Korkostegi'tar Xanti
(Oinati'tik emana,
Arrigorriaga'ra.
1981 grrgo. Epaila'ren 7'an. Larunbata).
«DEIA» egunkariaren bidez,
Jantzia berebat uso-beltz,
Jakitun nintzan zorigaitzez,
Patxi, ire iltearen barri.
Orrelako jazokeran,
Arnas-estura nun ni jota...
Biurturik korapillo biotza
Azpi-gaiñak artuta tamalera.
Ortikan aurrera
Itun da nere barrua
Labankor jaurtiki goi-beera
Itzul sakonki zarradara.
Bada gomuta galdu ezin,
1978 grrgo. jorrail 29'an,
Azkenez gebala elkar ikusi
Orko «Poli» edaritegian.
Orrela nere susmoa,
Ni emen, ainatuz urriñagora;
44 Urteko aldiz atzera,
Dueso'ko espetxe zimelera.
Bai egun itunak aiek,
Aaztu eziñezko goseaz,
Andiko maskal egoera,
Gorroto kateakaz gu lotuta.
Epaiketa itzal-bildurgarri aitara
Artaldetxoka garoiezan gu ara
Gure aldeko otsik tutik ere ez-eta,
Zakar erabiliak giñan. A gorrotoa!
Gaur, ostera, epaile ipur-garbitzalleak,
A gorroto makaldua, ez aaztua,
Or zatzaze lurraren errai otzetan
Buru-makur, Yainko zuzenaren aurrean.
An, erdi-ilunetan, oso lurjorik,
Eskubiko 150'gn. gelan loturik,
Gure zoriak nonbait ala nairik,
An sortu giñan gu alkarren anai.
An, biotz errugeak adoreturik,
Ez izan guk apenik gorrienari,
Iraiñik baltzen-bidebakoeneri,
Gorroto-erasori erantzun-ezinik.
Ikaragarria gure gosea,
Makil-zigor genuen bizkar,
Egundik-egun meetuz gerrik,
Geroago ta suminduagorik.
Ontan giñazan suberotu,
Gure kemena egiztatuz,
Etsairen gogorra ezagutuz:
Tiroz ildako anaiak oroituz.
Ango esi-orma arrizkoak,
Aal zituten begiak;
Mintzatzen ere jakin, eta...
Aitortu edan zuten odola.
Gaur berean ere,
Naiz antzinatiko garaiko egiteek,
Dardaka iraultzen zait soiña;
Orraiñoko otsoren itxutasunaz.
Urte-beteko neketan egonaldin,
Zenbait zor nik iri!
Batean zurtz izan gintzazen,
Patxi, Nolanai aaztu eziñezko!
Gaur illa baiz ere,
Ii! bai, euskararen zale:
Pozik intzan i nere,
Txantxiku euskera-entzule.
Ire olata mezatan
Egonak gaituk biozmin;
Nere emazte Mari,
Isasmendi nire suin,
Orobat Edurne, len-alaba.
Laurok an eginik sorta,
Geure biotzak jasorik gora,
Ire alde otoitz zerura.
Ainbat ez ezagun
Ikustez nere alboan,
Barrenak tirrit deust;
Denak ire lagun zaarrak, ala?
Baña nik, aurrez ezaguturik
Naiko dan ire gizonkera,
Alai artu bear batza!dia,
Nire biotza iri opaturik.
Gaur zordun ago, Patxi,
II-ogean etzana,
Paketsu bizitza gaindurik,
Eztitsu !or!, eriotza otzean.
Ii! egiz, bizi askoren askatzaille,
Dueso'ko ateen irikitzaile,
Lagun-urko zurizka izendatuen:
Nundik eu gero bertantxe giltza-pe?
Azken-aldi agurra,
Artu zak biotzetik urr,
Laister datort neri ire eguna
Sinismen sendotasun lagun.
Zeru ar-mailletan
ltxaron eidak neri;
Bertan, betirako goierrin,
Andik zear berotu daigun euskara.
«DEIA» itzarekin asi-ta,
Beste dei bat egin bearra,
Gaillurtu gurarik bukaera:
Goian bego lbarretxe ona!
Eure sendi ta aideek,
Pozik ezagun ditut ire illetetan,
Abertzale-usain gozo ingurua,
Orrela besarkatuz, naiko naigabe.
